Δεν είναι μόνο οι ώρες που θα είσαι πάνω στο λεωφορείο, το πλοίο ή το αεροπλάνο, αλλά κι άλλες τόσες και περισσότερες μέχρι να προετοιμαστείς στο σπίτι, να ετοιμάσεις τις βαλίτσες, στο δρόμο να πας στο ΚΤΕΛ, το λιμάνι ή το αεροδρόμιο για να βρίσκεσαι εκεί έγκαιρα δύο τουλάχιστον ώρες πριν από την αναχώρηση. Σύνολο πριν από το ταξίδι, κατά τη διάρκεια και μετά την άφιξη: μια ολόκληρη μέρα ή μια ολόκληρη νύχτα.
Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης
Παλιά ο κόσμος δεν ταξίδευε τόσο πολύ όπως σήμερα. Δεν υπήρχαν τα χιλιάδες κουπόνια κοινωνικού τουρισμού. Δεν υπήρχαν φαινόμενα υπερτουρισμού όπως π.χ. στην Σαντορίνη, Μύκονο κλπ. Για εκδρομές έξω από την Ελλάδα έπρεπε να βγάλεις διαβατήριο και βίζα, και να πάρεις από την τράπεζα συνάλλαγμα.
Σήμερα φτάσαμε στο άλλο άκρο και ταξιδεύουμε για ψύλλου πήδημα. Και εάν είσαι πάνω από 70, όταν κόβεις το εισιτήριο με αεροπλάνο μπορείς να παραγγείλεις και να κλείσεις και καροτσάκι, σαν τα αναπηρικά, που θα σε παραλάβει στην είσοδο του αεροδρομίου μόλις φτάσεις, θα παρακάμψεις τις ατέλειωτες ουρές αναμονής, και θα σε πάει μέχρι την πίστα απογείωσης στην σκάλα επιβίβασης του αεροπλάνου. Εκεί θα σε σηκώσει ένας γερανός όπως κάθεσαι μαζί με το καροτσάκι και θα σε αφήσει στην πόρτα του αεροπλάνου. Κι όταν το αεροπλάνο μετά την πτήση θα προσγειωθεί στον προορισμό, είναι ειδοποιημένο άλλο καροτσάκι να σε περιμένει εκεί για να σε παραλάβει, ώστε να μη περπατάς στον λαβύρινθο του άλλου αεροδρομίου. Αυτή η εξυπηρέτηση παλιά δεν υπήρχε, έπρεπε να περιμένεις όρθιος στην ουρά για τσεκ-ιν, έλεγχο αποσκευών, μαγνητικό έλεγχο, αναμονή, με τα πόδια μέχρι το όχημα μετάβασης κλπ.
Τα ταξίδια με αεροπλάνο έχουν κι ένα άλλο μειονέκτημα, όταν η πτήση δεν είναι κατευθείαν, αλλά πρέπει να μετεπιβιβαστείς και να συνεχίσεις με άλλη πτήση, με άλλο αεροπλάνο, σε άλλη χώρα. Πολλοί τα προτιμούν γιατί είναι πιο φτηνά, αυτό όμως σημαίνει μεγαλύτερη ταλαιπωρία – χώρια που οι ώρες άφιξης-αναχώρησης δεν είναι πάντα βολικές και μερικές φορές πρέπει να περιμένεις πολλές ώρες ή ακόμα και να χάσεις την πτήση.
Γενικά, μπορεί τα ταξίδια να τα θέλουμε όλοι, αλλά έχουν και τις δυσκολίες τους. Και δεν είναι μόνον που φεύγεις από τον συνηθισμένο σου ρυθμό, χάνεις τον ύπνο και την ξεκούραση σου, αλλά δεν μπορείς να φας ό,τι θέλεις, ούτε στην ώρα του, δεν έχεις εύκολα τουαλέτα, μπορεί να ζαλιστείς εάν το πούλμαν περνάει από στροφές, το πλοίο κουνάει στη θάλασσα και το αεροπλάνο έχει αναταράξεις.
Για το λόγο αυτό μια μεγάλη ταξιδιωτική εταιρία έκανε μια παγκόσμια έρευνα-δημοσκόπηση για να δει ποια είναι η γνώμη των πελατών της, όταν ταξιδεύουν με αεροπλάνο.
Ο ιστότοπος HappyOrNot.com εξέτασε τις απαντήσεις 10 εκατομμυρίων επιβατών από 30 διαφορετικές χώρες
Η ερώτηση ήταν: «Ποια μέρα και ώρα προτιμάτε να ταξιδέψετε;». Το 80,5% των ταξιδιωτών απάντησε ότι η Κυριακή ήταν η πιο μισητή ημέρα για να πετάξουν, ενώ το 83,5% βρήκε την Τετάρτη ως τον απόλυτο …εναέριο παράδεισο. Η απογείωση τα μεσάνυχτα ήταν η πιο απεχθής ώρα για το 78,3% των ερωτηθέντων, ενώ το 84,5% είχε απάντησε θετικά για τις αναχωρήσεις στις 7 το πρωί.
Η δεύτερη πιο επιθυμητή ώρα πτήσης ήταν οι 8:00 π.μ. σύμφωνα με το 84,4% και στη συνέχεια το 84,2% δήλωσε ότι οι 4 μ.μ. ήταν η επόμενη στη σειρά.
«Έχουμε δει όλα αυτά τα χρόνια ότι αργά το βράδυ είναι σταθερά η λιγότερο ευτυχισμένη ώρα για να πετάξει κανείς, με τα μεσάνυχτα να είναι η πιο δυστυχισμένη ώρα», δήλωσε η Miika Mäkitalo, διευθύνουσα σύμβουλος της HappyOrNot.
«Η πρωινή ώρα συμπίπτει με την ώρα που οι εγκαταστάσεις του αεροδρομίου είναι πιθανό πιο καθαρές και τακτοποιημένες και το προσωπικό είναι πιο μάχιμο και εξυπηρετικό στην αρχή της βάρδιας του», επισήμανε η Mäkitalo.
