Γράφει η Δέσποινα Χ.Ποικιλίδου
«Aς……»
Ας ξεσκονίσουμε τα φτερά της ευτυχίας
και ας της επιτρέψουμε να δοκιμάσει
κάπου αλλού, με κάποιους άλλους
Με εμάς δεν τα κατάφερε.
Δεν την αφήσαμε να μπει μέσα μας να βασιλέψει.
Της δώσαμε μια μικρή γωνιά και της είπαμε:
Βολέψου όπως μπορείς.
Κι όχι μόνο αυτό.
Στοιβάξαμε τόσα περιττά γύρω της,
που μέσα στο αδιαχώρητο
δεν μπορούσε πια ν’ανασάνει.
Το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε γι’αυτήν,
είναι να την αφήσουμε να φύγει.
Και μαζί της να φύγει και η χαρά.
Αυτές πάνε πάντα μαζί.
Δεν χωρίζουν.
Ας φύγει λοιπόν κι αυτή.
Και με τον έρωτα;
Τι γίνεται με τον έρωτα;
Τον φτερωτό Θεό;
Αυτόν καιρό τώρα,
τον αιχμαλωτίσαμε σ’ένα χρυσό κλουβί
και παίξαμε άγρια μαζί του.
Τον κακοποιήσαμε και μας αρρώστησε.
Και ένας αιχμάλωτος,άρρωστος,
έστω και φτερωτός Θεός,
δεν προσφέρει τίποτε.
Ας επιδιορθώσουμε
τα τσακισμένα του φτερά,
και ας τον αφήσουμε
να πετάξει λεύτερος
σαν πως του ταιριάζει.
Κι εμείς σα θα νοιώσουμε αδειανοί,
ας καθαρίσουμε,
και ας σκαλίσουμε το χώμα της καρδιάς μας
ώστε αν ποτέ επιστρέψουν
η ευτυχία,η χαρά και ο έρωτας,
να βρουν πρόσφορο έδαφος να μείνουν.
Δέσποινα Χ.Ποικιλίδου
* Τα κείμενα που φιλοξενούνται στη στήλη «Άρθρα - Απόψεις» του Ολύμπιου Βήματος δημοσιεύονται αυτούσια και απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων και όχι του Ολύμπιου Βήματος.