Του Κώστα Δαλακιουρίδη
– Τι είναι πάλι ανάποδε;
– Σκέφτηκα κάτι ωραίο που εξηγεί πολλά πράγματα. Για να περάσει κάποιος το ωκεανό της ζωής ξεκινά με μια σχεδία, μια πιρόγα που είναι οι πεποιθήσεις του. Καθώς ξανοίγεται σαστίζει και ψάχνει για κάτι μεγαλύτερο μια ιδεολογία που προέρχεται από κάποιο μεγάλο άνδρα ή μια θρησκεία από τον ίδιο τον θεό μέσα από κάποιον διάμεσο φυσικά. Κι έτσι ανεβαίνει σ’ ένα καράβι με πολλούς άλλους κι αυτό του δίνει ασφάλεια, Δεν εξετάζει που πάει αρκεί να νιώθει γύρω του κόσμο και κατά πως λέει ο ποιητής, «όλοι μαζί κινούμε, συρφετός? μια τέτοια ευγενική φιλοδοξία έγινε της ζωής μας ο σκοπός».
– Που θέλεις να καταλήξεις ;
– Αχ, ναι μωρέ θυμήθηκα. Την ίδια ακριβώς σκέψη βρήκα στον Φαίδωνα του Πλάτωνα. Αυτοί οι αρχαίοι τα είπαν όλα και δεν έμεινε τίποτε για μας. Οι μόνοι πραγματικοί διανοούμενοι σήμερα είναι ο Φίλης και ο Κυρίτσης.
– Μπρρρρ, ανατρίχιασα!
– Μα γιατί;
– Γιατί αυτοί έχουν επιβιβασθεί με τους συντρόφους τους σ’ ένα καράβι τεχνολογίας του 1880 μισό ιστιοφόρο μισό ατμοκίνητο.
– Καλά τι τα θέλουν τα πανιά;
– Να φυσήξει νοτιάς να γονατίσουν τη Ευρώπη.
– Δεν νομίζω να το πέτυχαν.
– Φύσηξε αντίθετος άνεμος και γονάτισαν εμάς!
– Καλά γιατί δεν αλλάζουν καράβι;
-Προσπαθεί ο έρμος ο Τσίπρας να τους πάει κατά τους σοσιαλιστές, αλλά αυτοί δεν μπορούν να ξεμάθουν όσα έμαθαν στα νιάτα τους.
– Καλά και τι θα κάνουν με τέτοιο σαράβαλο όταν οι άλλοι έχουν πυραυλάκατους;
– Αυτό δεν τους πτοεί. Θα κλείσουν τα σύνορα και θα μας δώσουν από ένα τουφέκι. Αυτό το είχε προτείνει ο Αντρέας. Μετά σοβαρεύτηκε.
– Ναι μωρέ αυτό το είχε πει και μια βουλευτής της Κεντρικής Μακεδονίας. Μόλις βγήκε μας καλούσε να αγωνιστούμε, όμως εμείς νομίζαμε ότι θα αγωνιστεί αυτή!
– Μεγάλη παρεξήγηση! Άλλα περιμέναμε από αυτούς κι άλλα αυτοί από εμάς.
– Συνεπώς φταίμε εμείς που δεν αγωνιστήκαμε, για τα χάλια μας!
– Γιατί φταίει καμιά φορά η αριστερά;
