Σφήνες του Αφεντούλη
Καθαροδευτέρα, χτες, ευλογημένη Σαρακοστή, (προσ)εύχεται ο εμπειροτέχνης πολιτικός αναλυτής, θείος Αφεντούλης, πιστοί αναγνώστες μας, αν και με τις φυλλάδες του κυρίου εκδότη να μην κυκλοφορούν, λόγω της αργίας, σήμερα θα αμαρτήσουμε ολίγον τι, διακόπτοντας την κατανυκτική «ατμόσφαιρα» των ημερών, προκειμένου να τιμήσουμε διά της πένας μας τα Κούλουμα που έμειναν ανεόρταστα ένεκα το προαναφερθέν κώλυμα.
Ναι, για(!), κι ο εσαεί γλεντζές αλλά εσχάτως σπιτόγατος, από τις άνευ προηγουμένου αναπαραδιές, χαμηλοσυνταξιούχος, «Μήτσος», να μη δράττεται της ευκαιρίας να απαιτήσει αναβίωση των πάλαι ποτέ μεταπολιτευτικών μεγαλείων, προσχηματικά διερωτώμενος: «Πού θα δοθεί το ρεβεγιόν», λέτε και δεν γνωρίζει ότι αφότου ξέσπασε η κρίση, σπεύσαμε να ιδρύσουμε κέντρο κατάλληλο για κλαυθμούς πολιτικών που υπόγραψαν Μνημόνια, οδυρμούς φορολογουμένων υπόχρεων να αποπληρώσουν τις εκ των υπογραφών λυπητερές, κηδείες θέσεων εργασίας και μισθών, μνημόσυνα συντάξεων, ή άλλες παρόμοιες κοινωνικές εκδηλώσεις, ονόματι:
Η ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΦΑΓΗΤΩΝ.
Εντάξει, καλεσμένοι μου, δεν λέμε. Όπως κάθε Αποκριά της επταετούς αβάσταχτης λιτότητας και φέτος θα φάμε, θα πιούμε και νηστικοί θα κοιμηθούμε, με τον γλεντζέ να ξεφαντώνει σε παράφραση Γιάννη Λογοθέτη, άδοντας:
Το μακρύ, μακρύ μου χέρι
ψάχνει μέσα στο πανέρι,
ψάχνει μεσημέρι βράδυ
για κανένα παξιμάδι.
Δανειστές, αν κάνω τράκα,
κατασχέστε την παράγκα,
ντρίγκι – ντράγκα, ντρίγκι – ντράγκα,
γεια σου Καραγκιόζη μάγκα.
Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι η στήλη θα αποποιηθεί το δικαίωμα να αναβαθμίσει τις υπηρεσίες του καταστήματος, ώστε να μπορεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες του παρόντος, που παρουσιάζει κατωτέρω η καλλικέλαδη σύζυγος, διασκευάζοντας:
Προφητικά άσματα για ανέφικτα πλεονάσματα.
Κείνο που με τρώει, / κείνο που με σώζει, / είναι π’ ονειρεύομαι / σαν τον καραγκιόζη.
Έχασα το μέτρημα / στις αξιολογήσεις, / πίσω απ’ τον λευκό μπερντέ, / δείτε κιβηστήσεις.
Σαν σκιές γλιστρούν, / λόγια κι υποσχέσεις, / «ρήματα» πολιτικά, / να κυλούν οι θέσεις.
Κι αν προτίθεσαι ταγέ, / «κόφτη» ν’ αναφέρεις, / σίμωσε στον καφενέ / να μας πεις τι ξέρεις,
ενημέρωσε, η κυρία «Μήτσαινα», στο σημείο αυτό, αναγνώστες μου, για να θυμηθούμε και τον τροβαδούρο, Διονύση Σαββόπουλο, με τον ξεφαντωτή να έχει αντίθετη άποψη, όμως.
Που εξέφρασε, αναφωνών: «Σε τι να μας κάνουν σοφότερους, όταν κανένα νέο μέτρο, μας έλεγαν, ως εδώ οι θυσίες, μας έλεγαν, αλλά άντε πάλι να ξανακόβουν τις συντάξεις στην πρώτη αναποδιά, χτύπα ξύλο(!), επειδή έτσι “κάπνισε” του δόκτορος Σόιμπλε» κι εφόσον δείχνει να κατέχει τα μετά το τρίτο Μνημόνιο επερχόμενα του δίνουμε μικρόφωνο να μας διαφωτίσει στον α λα Μποστ επίλογο:
Μεσοπρόθεσμο σκέτη μούρλ(ι)α!…
Το Μεσοπρόθεσμο αυτό είν’ εξαιρετικό,
πρωτοφανές σε δίαιτα και οικονομικό,
να ‘χετε κατανάλωση ελάχιστη το μήνα
κι ούτε που θα χρειάζεται ν’ ανάψετε κουζίνα.
Φαί προβλέπει εναλλάξ, ημέρα παρά μέρα,
οικονομία να ‘χετε ακόμη καλυτέρα,
τηρήστε το ευλαβικά, όπως είναι γραμμένο,
τι τ’ αποστέλλουν οι Θεσμοί στα μέτρα μας κομμένο.
Όλοι όσοι το εφάρμοσαν είν’ ευχαριστημένοι
για τα χαράτσια εργάζονται κατενθουσιασμένοι,
διότι ξέρουν το φαί πως την υγεία βλάπτει,
οπότε θα νηστεύουμε η χώρα ν’ ανακάμπτει,
ορμήνεψε, ο «Μήτσος», αναγνώστες μου. Ως εκ τούτου, καλή Σαρακοστή επαναλαμβάνουμε, για μία εισέτι φορά, και του χρόνου καλύτερα, πρώτα ο Θεός!
-Ω-
