Πρωταθλήτρια Ευρώπης χωρίς ουσιαστικό προπονητήριο, όπως πάρα πολλοί αθλητές της χώρας μας, είναι η Ελίνα Τζένγκο που καθημερινά στις προπονήσεις υπάρχει ο φόβος τραυματισμού.
Τόσο γιατί ελάχιστοι την περίμεναν να φτάσει στην κορυφή όσο και γιατί μαζί με τον προπονητή της, Γ. Μποτσκαριώβ, έχουν καταφέρει να κάνει εντυπωσιακά πράγματα, ενώ προπονείται σε τριτοκοσμικές εγκαταστάσεις.
Χαρακτηριστική ήταν η περιγραφή της πέρυσι τον Μάιο, σε συνέντευξη που είχε δώσει.
Συγκεκριμένα είχε αναφέρει:
«Από αριστερά μου έχω κτήρια και από τα δεξιά μου γκρεμό.
Δηλαδή πρέπει να είμαι τόσο σταθερή στα βήματα μου, γιατί είτε το ακόντιο μου θα πάει στο τσιμέντο και θα χαλάσει είτε θα φύγει στο γκρεμό και θα αναγκαστώ να κατέβω για να το πάρω.
Το ταρτάν για τα άλλα παιδιά είναι εξίσου επικίνδυνο.
Πρόσφατα είχαν έναν μικρό-τραυματισμό στο πόδι μου.
Επαιξε ρόλο το ταρτάν.
Εμείς στα παπούτσια μας έχουμε καρφιά κι όταν πατάμε στις τρύπες που έχει το τσιμέντο γλιστράμε πολύ εύκολα και είναι πολύ πιθανό να τραυματιστούμε.
Κάπως έτσι κι εγώ, πάτησα λίγο στραβά και έγινε το ατύχημα.
Στο σημείο όμως που είμαστε δεν μπορούμε να διακινδυνεύουμε την υγεία μας.
Δεν γίνεται κάθε μέρα πριν τις προπονήσεις να σκεφτόμαστε ‘’θα στραβοπατήσω σήμερα, θα πατήσω το τσιμέντο”.
Μας αναγκάζουν αυτές οι καταστάσεις να σκεφτόμαστε αρνητικά και να μπαίνουμε φοβισμένοι για να μην τραυματιστούμε».
Από τότε δεν άλλαξαν και πολλά.
Το ταρτάν παραμένει ξηλωμένο και σε άθλια κατάσταση, που το κάνει άκρως επικίνδυνο να φορέσει καρφιά ένας αθλητής και να τρέξει.
Και την ίδια στιγμή οι αθλητές κάθε φορά που πρέπει να ρίξουν μία βολή, καλούνται να έχουν το νου τους μη περάσει κανείς και τον χτυπήσουν, όπως και να μην ξεπέσει καμία βολή στο κτίριο που βρίσκεται από τη μία πλευρά, γιατί από την άλλη μεριά υπάρχει γκρεμός.
