– Να ‘ναι καλά τα παιδιά! Με έκαναν και γέλασα!
– Πολύ χαίρομαι, βλέπω αλλαγή πλεύσης. Έτσι ρε παιδί μου γέλα λίγο, δες τα πράγματα αλλιώς, το γέλιο κάνει καλό, πολύ καλό! Να αλλάξεις τη διάθεσή σου!
– Είδαν κι αποείδαν τα γειτονόπουλα ότι οι Έλληνες δεν χαμπαριάζουν και πολλά, έψαξαν, έψαξαν και βρήκαν άλλον τρόπο να μας πολεμήσουν! Χαχαχα!
– Αμάν βρε! Για πες κι εμάς να γελάσουμε! Για να γελάς εσύ φαντάσου εγώ! Θα πέσω στα πατώματα!
– Τα βάλαν τώρα με το κοκορέτσι!
– Με το κοκορέτσι; Κουφάθηκα Τι είναι τούτο πάλι;
– Μας χτυπάν αλύπητα!
– Έλααα, τι εννοείς;
– Τους αρπάξαμε λένε τα φαγητά!
– Και τους αφήσαμε πεινασμένους τους κακομοίρηδες;
– Όχι, ακριβώς, αλλά έχουμε υποκλέψει φαγητά τους και τα προωθούμε σαν δικά μας στο εξωτερικό!
– Αχά! Σατανικό μυαλό εμείς!
– Ναι, αλλά υπάρχει και η άλλη όψη του νομίσματος! Ένας τούρκος σεφ εξηγεί ότι στο παλάτι μετά το σφάξιμο των αιγοπροβάτων τα εντόσθια ως άχρηστα πλέον τα μοίραζαν στον λαό γύρω από το Τοπ Καπί. Φάε κι εσύ καημένε φτωχούλη που ζεις στον Μπίθουλα! Οπότε οι φτωχοί ραγιάδες βάζοντας κάτω το ελληνικό δαιμόνιο δημιουργήσαν ένα εκλεκτό έδεσμα που ακόμη και σήμερα συνεχίζει να συγκινεί τους ουρανίσκους μας! ‘Άρπα την!
– Τι μου λες!
– Ακόμη κλαίνε που τους έχουμε κλέψει τον μπακλαβά, τους ντολμάδες, το γιαούρτι!
– Τους θεωρείς τόσο ευφάνταστους για να δημιουργήσουν από μόνοι τους; Ξέχασαν πόσοι Έλληνες υπήρχαν κάποτε σε πόσες κιόλας περιοχές της Τουρκίας που τους εξαφάνισαν σιγά σιγά; Σε αυτό τους βγάζω το καπέλο! Αλλά στο άλλο, τσκ!
– Καλά ρε, η πολίτικη κουζίνα τι κουζίνα ήταν; Οι κάτοικοι της Πόλης αντέγραφαν την τούρκικη κουζίνα; Επιρροές μπορεί να υπάρχουν και μάλλον σίγουρα υπήρχαν και υπάρχουν, αλλά άλλο το ένα, άλλο το άλλο!
Άσε που και το “ιμάμ μπαϊλντί”…
– Αυτό κάνει μπαμ και από το όνομα, ρε!
– Ναι, αλλά η παράδοση λέει άλλα!
– Δηλαδή;
– Ιμάμ μπαϊλντί σημαίνει “ο Ιμάμης λιποθύμησε”!
– Ω! τον καημένο! Πρόλαβε τουλάχιστον να έρθει το ΕΚΑΒ έγκαιρα;
– Βρε βλάκα, λιποθύμησε λέμε!
– Α! Οπότε δεν χρειάστηκε, έπεσαν δηλαδή μερικά χαστούκια και επανήλθε!
– Μ’ αρέσει που δεν χάνεις το χιούμορ σου! Καλός οιωνός αυτό!
– Και γιατί λιποθύμησε;
– Λόγω της εξαίρετης γεύσης του φαγητού!
– Αμάν βρε! Και μετά;
– Το φαγητό αυτό το έφτιαχναν οι Έλληνες της Κωνσταντινούπολης, οπότε μεταφέρθηκε στην Ελλάδα μετά την …αποψίλωσή τους! Κατάλαβες;
– Ωραία! Νέος ψυχρός πόλεμος εν όψει!