Του Γιάννη Κορομήλη
Γ΄. ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ: ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ «ΕΙΡΗΝΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ»
Η στήλη χθες, κατέληγε: «… Με κάποιες βασικές προϋποθέσεις μπορούμε να ελπίζουμε σε κάτι καλύτερο». Καταφανώς η φράση αυτή απαιτεί περαιτέρω διευκρινίσεις και επιχειρηματολογία. Πρώτα πρώτα να καθορίσουμε, σε γενικές έστω γραμμές, ποιο είναι αυτό το «κάτι καλύτερο». Ύστερα για ποιες προϋποθέσεις γίνεται λόγος. Και τέλος- το και σπουδαιότερο- που βασίζεται, θεμελιώνεται αυτή η φράση; Ας αρχίσουμε από το τελευταίο.
Βάση, θεμέλιο της άποψης ότι μπορούμε να ελπίζουμε σε κάτι καλύτερο είναι το επιστημονικώς ερευνημένο και άρτια τεκμηριωμένο (έρευνα 20 περίπου ετών), συμπέρασμα ότι: «… οι πολιτικοί και οικονομικοί θεσμοί είναι που εγγυώνται την οικονομική επιτυχία (ή και αποτυχία) ενός έθνους». Θα επανέλθουμε σ΄αυτό, αφού πρώτα δοθούν οι απαραίτητες διευκρινήσεις για τις οποίες μιλήσαμε στην αρχή. 1. Σε τι- κάτι καλύτερο ασφαλώς- μπορούμε να ελπίζουμε; μπορούμε, νομίζω, να ελπίζουμε πως η σημερινή απαράδεκτη γενικά κατάσταση (πολιτική, οικονομική, πολιτισμική) δεν μπορεί και δεν πρέπει να συνεχιστεί. Αυτά που συμβαίνουν σήμερα στη χώρα μας και αποτελούν όνειδος για όλους σχεδόν πρέπει να λάβουν τέλος. Το ταχύτερο. Η πατρίδα μας, η Ιστορία μας (και το φιλότιμο μας, αν θέλετε) δεν είναι δυνατόν να ευτελίζονται με τέτοιο αναίσχυντο τρόπο. Δεν χρειάζεται πιστεύω να αναπτυχτούν αποδείξεις και λεπτομέρειες. Τι ξέρουμε, τις βλέπουμε, τις ζούμε όλοι μας (σχεδόν). Στου «κακού τη σκάλα» δεν υπάρχει πιο κάτω άλλο σκαλί να κατεβούμε. Κι αν υπάρχει δεν πρέπει, ούτε μας επιτρέπεται να το υποστούμε. Μια μόνο αποδεκτή λύση υπάρχει: η άνοδος. Ή, όπως θάλεγε κι ο Κωστής Παλαμάς: να αισθανθούμε «να φυτρώσουν, ω χαρά/τα φτερά,/ τα φτερά τα πρωτινά σου τα μεγάλα!»
Μ΄αυτή τη συλλογιστική, απ΄αυτή την οπτική γωνία ιδωμένες , οι επόμενες επονες εκλογές που πλησιάζουν είναι εξαιρετικά κρίσιμες. Ο σοφός Αϊνστάιν έλεγε: «κανένα πρόβλημα δεν λύνεται στο επίπεδο σκέψης στο οποίο δημιουργήθηκε». Το σημερινό μας πρόβλημα οικονομικό κατά βάση, αλλά και ηθικό και πολιτισμικό, εθνικό στην ουσία του, προέκυψε από τα λάθη κατά συρροή των πολιτικών μας· λάθη που επαναλαμβάνονταν κι επαναλαμβάνονται από κυβερνήσεις διαφόρων κομμάτων και αφετηριών · με χειρότερη τη σημερινή «για πρώτη φορά» αριστεροδεξιά που εκτός από τα λάθη των προηγούμενων εισήγαγε και ένα πολύ μεγαλύτερο, αυτό των ιδεοληψιών και των ψεμάτων.
Αν η κυβέρνηση που θα προέλθη από τις προσεχείς εκλογές είναι «μια από τα ίδια». Αν- στην καλύτερη περίπτωση, που φαίνεται ως το πλέον πιθανό, βέβαιο σχεδόν- απαλλαγούμε από την αλλοπρόσαλλη σημερινή και σχηματισθεί νέα «αστική» κυβέρνηση η οποία όμως θα πράττει ως επί το πλείστον, τα ίδια με τις προηγούμενες τις «αστικές» τότε θα επαληθευτούν οι ξένοι αναλυτές που μας μιλούν για το 2060 και για το 2100 και βάλε.
Αν ο λαός μας – η σχετική δηλαδή πλειοψηφία του – δώσει την πρωτιά και πάλι στο ΣΥΡΙΖΑ τότε «έσται η νέα πλάνη χείρων της πρώτης» (Ευαγγέλιο). Θάναι δηλαδή η νέα της πλάνη χειρότερη από την πρώτη. Θάναι – όπως έλεγε ο Αϊνστάιν: «Το άκρον άωτον του παραλογισμού»- που, όπως ο ίδιος έλεγε- « είναι να κάνεις τα ίδια πράγματα και να περιμένεις διαφορετικά αποτελέσματα».
Τα προαναφερθέντα μας οδηγούν, νομοτελειακά, στο συμπέρασμα: Η κυβέρνηση που θα προκύψει από τις επερχόμενες εκλογές πρέπει αναγκαστικά να είναι παντελώς διαφορετική και ανώτερη απ΄όλες τις προηγούμενες. Ενός υψηλότερου επιπέδου. Με βασικό της σκοπό να αλλάξει εκ βάθρων ει δυνατών τη χώρα. Πρωτίστως θεσμικά. Νομοθετώντας νέους σωστούς, δίκαιους, θεσμούς. Οφείλει να είναι πραγματικά μια κυβέρνησης «ειρηνικής επανάστασης». Αν είναι κι αυτή «μια από τα ίδια» τότε ούτε η Ελλάδα (κι όλοι μας) θα δει προκοπή αλλά ούτε και η ίδια θα μακροημερεύσει.
Συνεχίζεται…
