Γράφει η Μαριάννα Τριανταφύλλου, Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπεύτρια
Όλη μου η ζωή πολλές μεταφυτεύσεις
Στο σπίτι έχω 29 γλάστρες. Είναι τα παιδιά μου.
Με επιμέλεια τα φροντίζω, κόβω τα περιττά χόρτα, τους βάζω λίπασμα σύμφωνα με τις ανάγκες του καθενός, τα ποτίζω στον χρόνο που χρειάζεται το κάθε είδος και προσέχω πολύ την ποσότητα νερού. Αν κάποιο από όλα τα παιδιά εμφανίσει κηλίδες, μαυρίσει ή φανεί «πεσμένο», ανησυχώ και απευθύνομαι στη γιατρό μας, την κυρία που έχει το φυτώριο. Παρατηρώ πως αισθάνομαι μεγάλη περηφάνια όταν ένα νέο φυλλαράκι ξεπετάγεται. Τότε σημαίνει πως κάτι έχω κάνει καλά.
Οι συνθήκες ανάπτυξης όλων των φυτών προαπαιτούν ορισμένες τελετουργίες, όπως είναι η μεταφύτευση σε μία μεγαλύτερη γλάστρα κατά ένα ή δύο νούμερα από τη στιγμή που θα έρθει στο νέο του σπίτι, αναμονή προσαρμογής του φυτού στη νέα του γλάστρα, στο νέο του περιβάλλον, αντοχή στη νέα θερμοκρασία που θα ζήσει, προσοχή στα θρεπτικά συστατικά που θα λάβει, επιλογή κατάλληλου λιπάσματος. Όταν όλα γίνουν όπως πρέπει, όταν αφιερώσω χρόνο και φροντίσω τα φυτά μου, όταν προσφέρω ζεστασιά και ασφάλεια, εκείνα θα ξαναγεννηθούν κι εγώ θα είμαι ακόμη πιο ανυπόμονη για την εξέλιξή τους. Θα τα θαυμάζω όταν ομορφαίνουν τον χώρο και θα τα φωνάζω με τα ονόματά τους. Το πότισμα αποτελεί μια δική μας ιεροτελεστία. Μοιράζομαι καθημερινά ένα τέταρτο μαζί τους για να τα περιποιηθώ και να τα καταλάβω. Κι αν κάποιο δεν τα καταφέρει, είτε επειδή έριξα παραπάνω νερό, είτε επειδή η θερμοκρασία δεν ήταν η κατάλληλη, μέσα μου γνωρίζω ότι έκανε τον κύκλο ζωής του. Κάπως έτσι λοιπόν είναι και με τους ανθρώπους…
Από μικροί κόκκοι, από σποράκια γινόμαστε κλωναράκια και σιγά σιγά, αν οι συνθήκες είναι ιδανικές μεγαλώνουμε, δυναμώνουμε και αποκτούμε γερές ρίζες. Για να αναπτυχθούμε όμως σωστά δεν αρκούν μόνο οι δικές μας προσπάθειες ή οι προσωπικές μας ικανότητες και δυνάμεις. Είναι σημαντικό να λαμβάνουμε τα σωστά θρεπτικά συστατικά, να έχουμε δηλαδή ανθρώπους γύρω μας που μας εμπνέουν, μας επηρεάζουν κατάλληλα και δημιουργούν ένα υποστηρικτικό περιβάλλον για να ανθίσουμε. Οι ρίζες μας, δηλαδή η αυτοπεποίθησή μας, μεγαλώνουν και γίνονται πια θεμέλια όταν τα καταφέρνουμε, όταν φιλτράρουμε τα ερεθίσματα γύρω μας και προχωράμε. Η μικρή γλάστρα σκέφτομαι πως σηματοδοτεί τους κανόνες, τον κόσμο που μας περιορίζει. Όσο σημαντικοί κι αν είναι οι κανόνες, μπορούμε να μην τους βλέπουμε ως απροσπέλαστους, αλλά να τους εναρμονίζουμε στις ανάγκες μας και μέσα από τα όρια των τοιχωμάτων να γνωρίσουμε καλύτερα τον εαυτό μας. Η νέα γλάστρα είναι το νέο πεδίο προσαρμογής. Χρειαζόμαστε χρόνο. Πρέπει να δώσουμε στον εαυτό μας την ευκαιρία να σπαταλήσουμε ημέρες, μήνες σε κάτι ανοίκειο, κάτι που απαιτεί από εμάς περισσότερη κατανάλωση ενέργειας και περισσότερη προσπάθεια. Μόνο όταν νιώσουμε θαλπωρή θα αναπτυχθούμε. Τότε μόνο θα φανούν τα αποτελέσματα των προσπαθειών μας. Κι αν συχνά λιμνάζετε και χρειάζεστε μια ανανέωση, θυμηθείτε ότι λίγο νέο χώμα μετά από ένα εύλογο χρονικό διάστημα θα σας προσφέρει αναζωογόνηση. Ίσως αυτό να συνεπάγεται μια νέα σχέση, μία φιλία, μία καινούρια ασχολία, ένα ενδιαφέρον. Με την ανανέωση του φυτοχώματός σας ίσως χρειαστεί να επαναπροσδιορίσετε τους στόχους σας για να συνεχίσετε να έχετε πλούσια βλάστηση και υπέροχα λουλούδια.
Ακούστε τον εαυτό σας. Φροντίστε τον.
Οι γερές ρίζες μπορεί να σημαίνουν γερά θεμέλια, οι πολλές ρίζες όμως μπορεί να συμβολίζουν την έλλειψη χώρου, την έλλειψη οξυγόνου. Και τότε θα χρειαστείτε μια μεγαλύτερη γλάστρα και ξανά μια περίοδο προσαρμογής. Κάπως έτσι συνεχίζεται η ζωή, κάπως έτσι προχωρά αέναα, δημιουργικά, χωρίς παύσεις.
Η κάθε μέρα είναι μια νέα μέρα.
Μαριάννα Τριανταφύλλου
Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπεύτρια
Οικογενειακή θεραπεύτρια
marianna.triadafyllou@gmail.com