Σφήνες του Αφεντούλη
Μεγάλη Πέμπτη, ξημέρωσε, αναγνώστες μου, κι εκεί που ο εμπειροτέχνης πολιτικός αναλυτής, θείος Αφεντούλης, έψαχνε σκαλοπάτι για να κατέλθει με τον δέοντα σεβασμό από την κατανυκτική ατμόσφαιρα, «σήμερον κρεμάται επί ξύλου,
ο εν ύδασι την γην κρεμάσας» γαρ, μεγάλη η χάρη Του(!), στο εύθυμο επίπεδο μετάδοσης σατιρικών σχολίων που, ως γνωστόν, μεταδίδει η στήλη, προς γνώση και συμμόρφωση των πολιτικών μας, αλλά πού(;), ιδού πενόμενος χαμηλοσυνταξιούχος, αναφωνών:
Είθε τα βαμμένα αυγά να σημάνουν «μποναμά»!…
«Μήτσε», ο χρωματισμός αυγών / είναι ζήτημα κοτών / πρέπει να γεννήσουνε, / για να τα τσουγκρίσουμε.
Κι όσο κάνω το αντέτ- / μην ανάβεις σιγκαρέτ, / πάφα πούφα καπνισιόν, / και σεκλέτ- περί τιμών.
Τα ορνίθια απεργούν, / καλαμπόκι απαιτούν, / μα τα έξοδα πολλά / ν’ αγοράζουμε αυγά.
Τρία εξήντα η ντουζίν-, / συν το έξοδα κουζίν-, / βαφές, ξύδι, ηλεκτρίκ, / άθροισμα τρεζ ακριβίκ-!
Τι θα κάνουμε για μανζ, / μετά το ντεζαβαντάζ, / αφού ούτε η προβατί-, / δεν απέκτησε αρνί!
Νηστικό το ζωντανό, / θυσιάζεται κι αυτό, / qui est ce, χερ Σοϊμπλέ / που μας έχεις στην απέ-(;),
Έξω απαιτείς λιτότ-, / μέσα να ευχηθώ «πας-πορτ», / ν’ αποτύχεις το Σεπτέμβρ-, / κακό άλλο μη μας εύρ-(!),
απάντησε η σύζυγος, με τον τρόπο του Μποστ, αναγνώστες μου, κι ένεκα η άτεκνη προβατίνα, τώρα που τα αυγά ετοιμάστηκαν, φύγαμε,:
Πεζοπορία για φτηνότερο οβελία.
Αρνάκι εδώ, κατσίκι εκεί, με έχεις εξαντλήσει,
να ψάχνεις προσιτές τιμές η σούβλα να γυρίσει,
πόσες φορές αριστερά ακόμα θα ψηφίσεις,
μέχρι να δεις ανάπτυξη, τραπέζι να γεμίσεις;
Πρηστήκανε τα πόδια μου, άλλο δεν περπατάω,
μ’ αυγά ας το γιορτάσουμε, παρά να τριγυρνάω,
τι θέλουμε τις έρευνες περί της αγοράς,
εφόσον δεν θα μας δοθεί το Πάσχα «μπουναμάς»;
Πήραμε τα Χριστούγεννα Αλέξη το δωράκι,
αυτό που έκανε Θεσμούς να στάξουνε φαρμάκι,
κι όσο ημέτεροι ταγοί «χρυσώνουνε το χάπι»,
«Φτηνότερο δεν έχετε;» θα λέγεις του χασάπη.
Γι’ αυτό και άκου, σύντροφε, κότα είναι η λύση,
κοτόσουπα θα ξηγηθείς μ’ αυτούς που ‘χεις ψηφίσει,
εκτός αν θες, καλοφαγά, στο φούρνο να τη βάλω,
παιδιά κι εγγόνια να ακούς: «Είναι το κάτι άλλο»,
«Πάλι άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε, παππούδες μου, για να κάνετε γαργάρα το λαμπριάτικο δωράκι και φέτος;» διερωτήθηκε, αίφνης, ο δισεγγονός, ονόματι «Ατσιδάκης», πενόμενοι χρεοφειλέτες μου, καθιστώντας επιβεβλημένη τη συνδρομή μας, με το κάτωθι αυτοσχέδιο:
Παιχνίδι συναναστροφών.
Ναι, για! Βλέπετε, όταν η έχουσα διαχρονική έφεση στην αντιπολίτευση Αριστερά ασκεί εξουσία επί διετία και πλέον με τα γνωστά οδυνηρά αποτελέσματα, επόμενο είναι να διασκευάσουμε ανάλογα το «σπαζοαβγοπλάνο» «Μποστούκας!», κατασκευής Μποστ, Μουστάκια(!), που παρουσίασε η «Αυγή», προ δεκαετιών, συστήνοντας:
Λαμβάνετε ωμό αυγό, φρέσκο ει δυνατόν,
κι ένα βελόνι αιχμηρό να είναι μυτερόν
στο αυγό ν’ ανοίξετε οπές εις βάσεις αμφοτέρας,
ρουφώντας το φαγώσιμο με άδεια μητέρας.
Περνάτε έλικα γερό, εις το επάνω μέρος,
το κάτω αφήνετε ανοιχτό για είσοδο αέρος,
κοτσάρετε δύο φτερά, στο αεροπλανάκι,
έπεται απογείωση, σαν πνεύσει αεράκι,
κι αν η αεροναυπηγική είναι επιτυχής
κάθετα θα επιτεθεί στους επικεφαλής,
που εκλογέα μόλις δουν του δίνουν αυγουλάκι,
τσουγκρίζοντας να πάρουνε κανένα «ψηφαλάκι»,
στόχο κλειδώσατε, πιλότοι μου, «αέρααα!», κι η νίκη είναι δική μας, αμ πώς!…
-Ω-
