Πρώτο Βαλς – Τελευταίο Βαγόνι

Δύο ψυχές στις ράγες χαμένες

Εκεί που ο θάνατος δεν μέτρα πια εισιτήρια

Αμίλητες στο βαγόνι που άφησε όνειρα

σε εφηβικές αποσκευές κλειδωμένα

Απόψε το χιόνι στο κόκκινο ντύθηκε

Να κρύψει τα χέρια που αγγίζουν καρδιές δακρυσμένα στο αβάπτιστο χώμα

Ένας καπνός μαρτυρά το ξεχασμένο φουγάρο

Στάχτες παλεύουν μάταια να χαράξουν στο χιόνι

Συλλαβές που κοιμήθηκαν νωρίς σε ματωμένα τετράδια

“Σ’ αγαπώ” που απόψε δεν στάλθηκαν

Μονάχα διαβάστηκαν κρυμμένα στις νότες

μιας μελωδίας γνώριμης που ξέχασαν πίσω τα τρένα

Και ο θάνατος σιωπηλά τραγουδούσε

Όσο οι νεκροί διηγούνταν στο χιόνι

τον πρώτο χορό της ζωής τους.

Του Χάρη Ελευθεριάδη,

μαθητή Λυκείου Κατερίνης