Στη «μεγάλη εικόνα» που περιέγραψε ο κ. Μυλόπουλος, η Αντιπεριφερειάρχης αντέταξε αποσπασματικά «εικονίδια» από τον απολογισμό της Δ/ωσης Τεχνικών Έργων (2017 έως σήμερα), απαριθμώντας σωστικές ενέργειες μετά από κακοκαιρίες, καθαρισμούς ρεμάτων και σημειακές παρεμβάσεις, τις οποίες χαρακτήρισε ως «μεγάλα αντιπλημμυρικά έργα». Εύλογα τίθεται το ερώτημα ποιο είναι σήμερα το πραγματικό οικονομικό κόστος αυτής της επαναλαμβανόμενης πρακτικής, το οποίο, για την περίοδο 2019–2023, ήταν του ποσού των 32.163.730 ευρώ.
Ως προς την αποτίμηση της αποτελεσματικότητας αυτών των παρεμβάσεων μετά και την κακοκαιρία Byron, το επιχείρημα ότι «δεν υπήρξαν κλήσεις για απεγκλωβισμούς» ως κριτήριο επιτυχίας αποτυπώνει μια επικίνδυνα χαμηλών προσδοκιών αντίληψη πολιτικής προστασίας και επιβεβαιώνει την απόσταση του «αφηγήματος» από την πραγματικότητα.
Η κριτική που ασκήθηκε από τον κ. Μυλόπουλο, δεν αφορούσε τα καιρικά φαινόμενα, αλλά τη διαχρονική διαχείρισή τους. Η πολιτική του «ράβε–ξήλωνε», με έργα που παρασύρονται από την επόμενη πλημμύρα και επαναλαμβάνονται με νέο κόστος, έχει αποδειχθεί αναποτελεσματική και οικονομικά επιζήμια. Παρά τα εκατομμύρια που έχουν δαπανηθεί τα τελευταία χρόνια, η Περιφέρεια δεν έχει προχωρήσει σε έναν ολοκληρωμένο αντιπλημμυρικό σχεδιασμό προσαρμοσμένο στις συνθήκες της κλιματικής αλλαγής.
Ιδιαίτερα ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι, δεν δόθηκε απάντηση για την αντιπλημμυρική μελέτη της Δ.Ε. Δίου, κόστους 200.000 ευρώ, η οποία ήταν ώριμη για χρηματοδότηση ήδη από το 2010, αλλά ουδέποτε υλοποιήθηκε από την ΠΚΜ. Παράλληλα, δεν έγινε καμία ουσιαστική αναφορά στη νέα μελέτη με το ίδιο αντικείμενο, κόστους 300.000 ευρώ, η οποία ξεκίνησε τον Μάιο του 2022 και, σύμφωνα με όσα είναι γνωστά, οδηγείται πλέον σε τέταρτη παράταση με ορίζοντα ολοκλήρωσης τον Δεκέμβριο του 2026. Αντίστοιχα, για τη μελέτη αποκατάστασης των πρανών και των βάθρων της γέφυρας του Πέλεκα, για την οποία η σύμβαση υπογράφτηκε φέτος (οχτώ χρόνια μετά την πλημμύρα του 2017), η ενημέρωση περιορίστηκε σε μια αόριστη εκτίμηση ολοκλήρωσης, επίσης εντός του 2026.
Κατά τη συνεδρίαση αναδείχθηκε ακόμη και σοβαρή σύγχυση – ή συνειδητή μετάθεση – αρμοδιοτήτων, όταν επιχειρήθηκε να αποδοθεί στους Δήμους η ευθύνη για τα όμβρια ύδατα, αγνοώντας τη θεμελιώδη διάκριση μεταξύ αστικού ιστού και φυσικών ρεμάτων εκτός σχεδίου. Για τα φυσικά ρέματα, η Περιφέρεια έχει σαφή και αδιαμφισβήτητη ευθύνη.
Τέλος, η μακρά θητεία της Αντιπεριφερειάρχη από το 2011 δεν μπορεί να προβάλλεται ως επιχείρημα επάρκειας.· Αντιθέτως, συνεπάγεται αυξημένη ευθύνη και καθιστά ακόμη πιο επιτακτική την ανάγκη ουσιαστικής πολιτικής λογοδοσίας. Η ταυτόχρονη επίκληση του αναφαίρετου δικαιώματος υπεράσπισης του «έργου» από τη μια και της διάχυσης της ευθύνης στις υπηρεσίες από την άλλη, συνιστά σαφή πολιτική αντίφαση. Οι υπηρεσίες εισηγούνται. Η πολιτική ευθύνη, ανήκει στη διοίκηση.
«Εχθρός του καλού είναι το καλύτερο»: μια φράση που συχνά επιστρατεύεται για να δικαιολογηθεί η στασιμότητα. Στην περίπτωση αυτή, εχθρός του παράλογου είναι η κοινή λογική, εχθρός της άγνοιας είναι η γνώση και εχθρός της πολιτικής της ολίγιστης προσπάθειας και της επικοινωνιακής διαχείρισης είναι η υπεύθυνη πολιτική πρόληψης.
Η Νομαρχιακή Επιτροπή ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Πιερίας, επαναλαμβάνει την ανάγκη για έργα ορεινής υδρονομίας, λεκανές εκτόνωσης ανάντη των οικισμών, αποκατάσταση της υδραυλικής λειτουργίας των μπαζωμένων και τυφλών ρεμάτων στο πλαίσιο ενός ολοκληρωμένου αντιπλημμυρικού σχεδιασμού με αρχή, μέση και τέλος.
Νομαρχιακή Επιτροπή
ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Πιερίας
