Αν διαβάσετε τα στατιστικά στοιχεία για τον αλκοολισμό, τότε θα συνειδητοποιήσετε τα τραγικά αποτελέσματα της κατάχρησης του αλκοόλ.
Του Γεωργίου Σ. Κανταρτζή
Στην εκτροχιασμένη κοινωνία που ζούμε, οι άνθρωποι καταναλίσκουν κυρίως σκληρά αλκοολούχα ποτά όταν είναι: ευτυχισμένοι, λυπημένοι, αγχωμένοι, όταν τρώνε ή πάνε για ύπνο ή για να μη θεωρηθούν αντικοινωνικοί, ή … Πιστεύεται ότι το ποτό μπορεί να δημιουργεί ευχάριστα συναισθήματα για λίγες μόνο ώρες. Η μακρόχρονη, όμως, και σε μεγάλη ποσότητα κατανάλωση του οδηγεί σε βαθμιαία επιδείνωση της ψυχικής διάθεσης. Το άτομο που πίνει πολύ αρχίζει να έχει συμπτώματα κατάθλιψης και γίνεται ευερέθιστο. Επίσης, διατρέχει τον κίνδυνο να πάθει κίρρωση του ήπατος και άλλες σοβαρές βλάβες σε άλλα ζωτικά όργανα του σώματος.
Εκτός απ’ αυτά, ο αλκοολικός αποτελεί σοβαρό πρόβλημα και στην οικογένεια του και στην κοινωνία, με συχνές βιαιότητες. Καταστρέφει τα οικονομικά της οικογένειας.
«Αλκοολισμός είναι «μια πρωτογενής και χρόνια ασθένεια, της οποίας η εξέλιξη και οι εκδηλώσεις επηρεάζονται από γενετικούς, ψυχοκοινωνικούς και περιβαλλοντολογικούς παράγοντες». Η ασθένεια αυτή είναι συχνά θανατηφόρα.
Σύμφωνα με στοιχεία του ΠΟΥ υψηλά ποσοστά κατανάλωσης αλκοόλ έχει η Ελλάδα σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη. Τακτική χρήση κάνει το μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού. Ο Αθανάσιος Δουζένης, αν. καθηγητής Ψυχιατροδικαστικής, σημειώνει ότι, «κάθε Ελληνας καταναλώνει 10,3 λίτρα αλκοόλης τον χρόνο». Η Ελλάδα έχει πολύ σοβαρά προβλήματα με το αλκοόλ, το οποίο αποτελεί την ουσία που ευθύνεται για τους περισσότερους θανάτους, μετά το τσιγάρο… Το πρόβλημα είναι εξίσου μεγάλο και σε άλλες χώρες: 17 εκατομμύρια Αμερικανοί έχουν διαταραχές από το αλκοόλ… περίπου 80.000 άνθρωποι πεθαίνουν από αιτίες που σχετίζονται με το αλκοόλ.
Ο Αβραάμ Λίνκολν είπε: «Το ποτό είναι καρκίνος στην ανθρώπινη κοινωνία, κατατρώγει τη ζωτικότητά της και απειλεί την καταστροφή της».
Ο Βίκτωρ Ουγκώ έγραψε: « Ο Θεός έφτιαξε μόνο το νερό. Ο άνθρωπος έφτιαξε το κρασί». Ο Δαρβίνος, που είχε αδυναμία με τους πίθηκους, έγραψε: «Η μαϊμού, αν μεθύσει με μπράντι, δεν θα το αγγίξει ποτέ ξανά. Και έτσι είναι σοφότερη από τους περισσοτέρους ανθρώπους». Ο δε Ιωάννης Χρυσόστομος: «Μην κατηγορείς, λοιπόν, το κρασί, αλλά τη μέθη και όποιον μεταχειρίζεται το καλό για κακό. Αυτόν, όταν θα τον βρεις νηφάλιο, πλησίασέ τον και πες του: «Το κρασί μάς δόθηκε από τον Θεό για να ευφραινόμαστε, όχι για να κάνουμε απρέπειες· για να γελάμε, όχι για να γινόμαστε γελοίοι· για να διατηρούμε την υγεία μας, όχι για ν’ αρρωσταίνουμε· για να δυναμώνουμε το σώμα, όχι για να εξασθενίζουμε την ψυχή μας».
Πολλές καταστροφές προκαλούνται από το οινόπνευμα στην κοινωνία μας, στους δρόμους και στα σπίτια.
Σ’ αυτό το πρόβλημα, ποια πρέπει να είναι η στάση του συνειδητού χριστιανού; Οι απόψεις των χριστιανών διίστανται. Μελετώντας τη Βίβλο, δεν υπάρχουν εδάφια που απαγορεύουν τη χρήση του κρασιού.
Στην Παλαιά Διαθήκη χρησιμοποιούσαν το κρασί για διάφορους σκοπούς, για προσφορές κλπ. (΄Εξοδος 29:40) …Ο απόστολος Παύλος προτρέπει τον Τιμόθεο: «Στο εξής να μην πίνεις πια σκέτο νερό αλλά να κάνεις χρήση λίγου κρασιού για το στομάχι σου…» (Α΄Τιμ. 5:23). Συγκρίνοντας τη διακονία του Ιησού Χριστού, με του Ιωάννη Βαπτιστή, η Βίβλος λέει: «Διότι ήρθε ο Ιωάννης, που ούτε τρώει ούτε πίνει, και λένε: Έχει δαιμόνιο! Ήρθε ο Γιος του Ανθρώπου (ο Ιησούς), ο οποίος και τρώει και πίνει, και λένε: Είναι ένας άνθρωπος καλοφαγάς και κρασοπότης…» (Ματθ. 11:18,19). Στον γάμο της Κανά, ο Ιησούς μετέτρεψε το νερό σε κρασί (Ιωάν. 2:10)…
Από την άλλη, υπάρχουν πολλά χωρία που μιλούν για τα καταστρεπτικά αποτελέσματα του αλκοόλ. «…Σε ποιον οι φιλονικίες;… Σε ποιον η φλόγωση των ματιών; Σ’ αυτούς που δαπανούν τον χρόνο τους στο κρασί· σ’ εκείνους που σπαταλούν τον χρόνο τους ανιχνεύοντας οινοποσίες. Μη κοιτάζεις το κρασί ότι κοκκινίζει, ότι δίνει το χρώμα του στο ποτήρι, ότι κατεβαίνει ευχάριστα. Στο τέλος του δαγκώνει σαν φίδι, και κεντρώνει σαν βασιλίσκος» (Παροιμίες 23:29-32).
Ο απόστολος Παύλος γράφει ότι ανάμεσα στα δεκαεπτά έργα της σάρκας που αναφέρονται στην επιστολή προς Γαλάτας 5:19-21 είναι και τα μεθύσια και προειδοποιεί πως όσοι τα διαπράττουν «δεν πρόκειται να κληρονομήσουν τη βασιλεία του Θεού».
Αυτό που απαγορεύει η Βίβλος είναι η κατάχρηση του αλκοόλ, που οδηγεί στη μέθη. Πολλές φορές, όμως, η νόμιμη και «αβλαβής» κατανάλωση αλκοόλ γίνεται αμαρτία, όχι μόνο όταν το άτομο φτάσει στη μέθη, αλλά και όταν πίνει χωρίς να σκέφτεται ότι αυτό θα σκανδαλίσει τον νέο στην πίστη. «Καλό είναι να μη φας κρέας ούτε κρασί να πιεις ούτε οτιδήποτε άλλο, που γίνεται αιτία να σκοντάφτει ο αδελφός σου ή να κλονίζεται ή να εξασθενεί» (Ρωμ. 14:21, Α΄Κορ. 8:13).
Ο απόστολος Παύλος το θέτει και ως εξής: «Ναι, σωστά, «όλα μου επιτρέπονται», μα όλα δε συμφέρουν. Ναι, πράγματι, «όλα μου επιτρέπονται», μα εγώ δε θα αφήσω τίποτε να με εξουσιάσει» (Α΄Κορ. 6:12)…
Το ερώτημα είναι, «το κρασί με εξουσιάζει ή το εξουσιάζω, με ελέγχει ή το ελέγχω;». Κι αυτό δεν αφορά μόνο το αλκοόλ αλλά και τα χρήματα, την τροφή, την Τι Βι, τα ταξίδια, τα σπορ…
Ας ακολουθήσουμε την προτροπή του αποστόλου Παύλου: «Όλα είναι στο χέρι μου», όμως όλα δε συμφέρουν. «Όλα είναι στο χέρι μου», μα δεν οικοδομούν όλα» Κανένας να μην αποβλέπει στο δικό του συμφέρον, αλλά ο καθένας στο συμφέρον του άλλου» (Α΄ Κορ. 10:23, 24).
