Γρήγορα περνάει ο καιρός κι επειδή ο εμπειροτέχνης πολιτικός αναλυτής, θείος Αφεντούλης, ούτε που κατάλαβε για πότε από την πρωτοχρονιά φτάσαμε στο γιορτινό διήμερο Επιφανίων- αγίου Ιωάννου του Προδρόμου και Βαπτιστού, μισό να ευχηθούμε «χρόνια πολλά και καλά» σε εορταζόμενες και εορτάζοντες, του κυρίου εκδότη προεξάρχοντος, βεβαίως-βεβαίως, για να μπούμε στο ψητό.
Γρήγορα περνάει ο καιρός κι επειδή ο εμπειροτέχνης πολιτικός αναλυτής, θείος Αφεντούλης, ούτε που κατάλαβε για πότε από την πρωτοχρονιά φτάσαμε στο γιορτινό διήμερο Επιφανίων- αγίου Ιωάννου του Προδρόμου και Βαπτιστού, μισό να ευχηθούμε «χρόνια πολλά και καλά» σε εορταζόμενες και εορτάζοντες, του κυρίου εκδότη προεξάρχοντος, βεβαίως-βεβαίως, για να μπούμε στο ψητό.
Και τι ψητό, αναγνώστες μου; Με τόση «μαυρίλα» που «εκτοξεύουν» τα κανάλια, τελευταία, το άρθρο μας καρβούνιασε επί του πιεστηρίου, δυστυχώς, ακούστε και τον μικροσυνταξιούχο, «Μήτσο», να ψάλλει τα…
Κάλαντα.
Έφτασαν τα Φώτα κι ο Φωτισμός
αλλά ποιον φωτίζει ο αγιασμός;
Κάτω στου Ιορδάνη τη γειτονιά
θλίβετ’ η κυρά μας, η Παναγιά,
πρόσφυγες μετράει, κερί κρατεί
και τον Αϊ-Γιάννη παρακαλεί.
Αϊ-Γιάννη αφέντη και βαπτιστή
βόηθα, φωτισμένε, κάθε παιδί,
τις έριδες να βγάλει από τον νου
για να ‘χει τη φιλία του διπλανού,
τα όπλα σε κάνουν ερημοσπίτη
να θέλεις να φύγεις σ’ άλλον πλανήτη.
Εις έτη φωτός πολλά, λοιπόν, τι γράφω ο άνθρωπος(!), και του χρόνου καλύτερα.
Λέμε τώρα, αφού κατά τη λαϊκή σοφία «τους καλούς φίλους κάνουν οι καλοί λογαριασμοί», στον πυρήνα των οποίων βρίσκεται η συνεννόηση, ήτοι η μεγάλη απούσα του τόπου μας, από αρχαιοτάτων ετών και βάλε, ως γνωστόν.
Θα εμφανιστεί ποτέ, άραγε; Δεν ελπίζω κι αντί άλλης αποδείξεως του πεσιμισμού τής στήλης ακολουθούν:
Ανανεύσεις στις συγκατανεύσεις.
Κακά τα ψέματα. Όσο η διχοστασία, από βήματος Κοινοβουλίου, αποτελεί πρώτη είδηση στα δελτία των οχτώ, όλοι εμείς οι υπόλοιποι θα απομακρυνόμαστε από το πολυπόθητο ξέφωτο και λόγω περιορισμένου χώρου επικεντρώνουμε στην κατόπιν αιτήματος του Πρωθυπουργού σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών, υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, που έλαβε χώρα το προτελευταίο σαββατοκύριακο του περασμένου Νοέμβρη, με θέμα την αναζήτηση κοινής στάσης έναντι των ακανθωδών ζητημάτων του παρόντος, όπως τα εθνικά, το προσφυγικό, το ασφαλιστικό και η παιδεία.
Το θυμάστε; Αν όχι, τα κόμματα συμφώνησαν ότι διαφωνούν σε όλα και το χειρότερο;
Πριν καταλαγιάσει ο κουρνιαχτός της ανωτέρω διάστασης απόψεων αναβλήθηκε λόγω επεισοδίων το ντέρμπι των αιωνίων, προγραμματισμένο να διεξαχθεί, το αυτό Σάββατο, 21 του μήνα, στο γήπεδο «Απόστολος Νικολαΐδης».
Ναι, για! Βλέπετε, οι οπαδοί τού οικοδεσπότη «Παναθηναϊκού» και του φιλοξενούμενου «Ολυμπιακού» προτίμησαν τις «πέτρες» απ’ τις «σέντρες» (σ.σ. καλό, ε!), εξ ου ο τίτλος, και να λείπουν οι απορίες.
Διότι, την ίδια ώρα στη Μαδρίτη οι φίλαθλοι της «Ρεάλ» χειροκροτούσαν την αντίπαλη «Μπαρτσελόνα», επειδή φιλοδώρησε τη «Βασίλισσα» με τέσσερα τέρματα στην έδρα της χωρίς να δεχθεί κανένα, ενώ στις κερκίδες ανέμιζε η σημαία της λαβωμένης από τα άνανδρα μισαλλόδοξα χτυπήματα των τζιχαντιστών, Γαλλίας, ακούστε και τον «Μήτσο» να διεκτραγωδεί τα χάλια μας, σε παράφραση Λουκιανού Κηλαηδόνη, άδοντας:
Διχάζει το ματς, τρομάζουν οι δρόμοι,
η ώρα ζυγώνει, αρχίζει το κατς!
Αρχίζει το κατς, ρημάζουν την πόλη,
χούλιγκαν παίζουν στο ματς.
Φευγάτε, θα σας μαυρίσουν τη ράχη,
τρεχάτε και μαίνεται μάχη.
«Η βία των βαρβάρων μπας κι είναι δουλειά καλικαντζάρων;» διερωτήθηκε η μανδάμ «Μήτσαινα», λόγω των ημερών, για να επαυξήσει ο σύζυγος, αναφωνώντας: «Με τόσους κατσικοπόδαρους τι περιμένεις; Από κλότσο κι από μπάτσο θα θρηνήσουμε στραπάτσο!» και τα συμπεράσματα δικά σας. Μάλιστα!
-Ω-