Στόχος της αλλαγής είναι η αύξηση της οδικής ασφάλειας με τη σταδιακή ενσωμάτωση συστημάτων στα καινούργια αυτοκίνητα, τα οποία θα προειδοποιούν τον οδηγό για ενδεχόμενο κίνδυνο.
Ο Κανονισμός ορίζει τέσσερις επιλογές προειδοποίησης του οδηγού, από τις οποίες οι αυτοκινητοβιομηχανίες θα πρέπει να επιλέξουν μία από αυτές για να την ενσωματώνουν στον εξοπλισμό των αυτοκινήτων τους.
Αυτές είναι η κλιμακωτή ακουστική προειδοποίηση, η κλιμακωτή προειδοποίηση δόνησης, η απτική ανατροφοδότηση μέσω του πεντάλ επιτάχυνσης και η λειτουργία ελέγχου ταχύτητας.
Οι δύο πρώτες επιλογές ανατροφοδότησης δεν παρεμβαίνουν άμεσα, αλλά παρέχουν μόνο προειδοποιήσεις (πρώτη οπτική και εάν δεν υπάρξει ανταπόκριση από τον οδηγό, καθυστερημένη ακουστική / δονητική προειδοποίηση), οι οποίες πρέπει να είναι όσο το δυνατόν συντομότερες σε διάρκεια για να αποφευχθεί η πιθανή ενόχληση του οδηγού.
Η τρίτη βασίζεται στη δύναμη ανάδρασης του δεξιού πεντάλ, δηλαδή θα ωθήσει απαλά το πόδι του οδηγού προς τα πίσω για να τον ευαισθητοποιήσει οδηγό και να τον βοηθήσει να μειώσει την ταχύτητα του οχήματος. Αυτός μπορεί να αγνοήσει την προτροπή του συστήματος ISA πατώντας περισσότερο το πεντάλ εάν κρίνει ότι δεν υπάρχει κίνδυνος.
Το σύστημα θα λαμβάνει δεδομένα τόσο από το GPS όσο και την κάμερα ανάγνωσης ρυθμιστικών πινακίδων κυκλοφορίας που διαθέτει το αυτοκίνητο. Αρχικά, ο κανονισμός του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου επιτρέπει στις αυτοκινητοβιομηχανίες να παρέχουν στον οδηγό τη δυνατότητα απενεργοποίησης του συγκεκριμένου συστήματος κατά τη διαδρομή. Όμως, θα πρέπει να τίθεται ξανά σε λειτουργία αυτόματα όταν αυτός ξεκινά για μία νέα μετακίνηση.
