Εύκολα, νόστιμα, παραδοσιακά τα πισία (τηγανόψωμα). Όπως τα έφτιαχναν οι γιαγιάδες μας.
Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης
Πολύ συνηθισμένα στον Πόντο και τη Μικρά Ασία. Λιώνουν στο στόμα με μια απίστευτη γεύση!
Ειδικά τα παιδιά τρελαίνονται μ’ αυτά, ιδίως στα πάρτι.
Γίνονται με διάφορους τρόπους, γεμιστά ή όχι, φουσκωτά ή πλακουτσωτά, τραγανά ή μαλακά, με μέλι ή πετιμέζι, με ζάχαρη ή σκέτα ‘η με τυρί.
Τα σκέτα μπορούν να είναι για πρωϊνό ραντισμένα με μέλι ή πετιμέζι.
ΥΛΙΚΑ
700-800 γραμ..αλεύρι για όλες τις χρήσεις
μισό λίτρο χλιαρό νερό
½ κουταλάκι γλυκού αλάτι
50 γραμ.
1 φακελάκι ξερή μαγιά
ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Σε μια μεσαίου μεγέθους λεκάνη ή σε ένα μεγάλο μπολ βάζουμε το αλεύρι, το αλάτι και τη μαγιά. Τα ανακατεύουμε με το χέρι μας και ανοίγουμε μια λακκούβα στο κέντρο.
Ρίχνουμε σιγά σιγά το μισό νερό, το οποίο πρέπει να είναι αρκετά χλιαρό, προς το ζεστό, να το αντέχει το χέρι μας, για μη καταστραφεί η μαγιά. Ανακατεύουμε σιγά σιγά από το κέντρο προς τα έξω παίρνοντας σε κάθε στροφή του χεριού μας και λίγο από το αλεύρι, μέχρι η ζύμη να «πιει» το νερό. Κατόπιν προσθέτουμε και το υπόλοιπο μισό νερό και ζυμώνουμε πάρα πολύ καλά το ζυμάρι.
Μόλις σχηματιστεί μια εύπλαστη και σχετικά σκληρή ζύμη, που να μην κολλάει στα χέρια, την κάνουμε μπάλα και την βγάζουμε από τη λεκάνη. Ρίχνουμε στον πάτο της λεκάνης το ελαιόλαδο, ξαναβάζουμε μέσα τη ζύμη και ζυμώνουμε ξανά, αργά και σταθερά, μέχρι να ρουφήξει σταδιακά το ζυμάρι όλο το λάδι. Το ζυμάρι θα πιει όλο το λάδι και θα μείνει απαλό και στεγνό χωρίς να μείνουν υπολείμματά λαδιού καθόλου στη λεκάνη. Τότε η ζύμη είναι έτοιμη. Την αφήνουμε μέσα στη λεκάνη, τη σκεπάζουμε με μια πετσέτα και την αφήνουμε να ξεκουραστεί σε ζεστό μέρος για 3-4 ώρες.
Μόλις είναι έτοιμη, την παίρνουμε και την κόβουμε σε κομμάτια. Αλευρώνουμε λίγο το τραπέζι που θα τα δουλέψουμε και τα τοποθετούμε εκεί πάνω. Τα πατάμε ελαφρά από πάνω να γίνουν πλατιά και επίπεδα, τα τρυπάμε από πάνω σε 2-3 μέρη με το πιρούνι για να μη φουσκώσουν και ξεχειλώσουνε και τα τηγανίζουμε χωρίς να τα αλευρώσουμε. Από τη μια πλευρά, κι από την άλλη.
Στο τηγάνι βάζουμε να κάψει 1 δάχτυλο ελαιόλαδο. Τα τηγανισμένα πισία είναι έτοιμα μόλις πάρουν ένα χρυσοκόκκινο χρώμα. Προσέχουμε να μην έχουν πολύ αλεύρι πάνω τους για να μη μαυρίσει το λάδι από το αλεύρι που καίγεται, Επίσης να διατηρούμε τη θερμοκρασία του λαδιού στο μέτριο, ώστε να μην «αρπάξουν» απέξω πριν ψηθούν μέσα.
Μόλις είναι έτοιμη η πρώτη τηγανιά, συνεχίζουμε με τις επόμενες μέχρι να τελειώσουν όλα τα ζυμάρια μας.
Βγάζουμε τα πισία από το τηγάνι και τα τοποθετούμε πάνω σε μια πιατέλα στρωμένη με χαρτί κουζίνας, για να απορροφήσει το λάδι που περισσεύει.
Τρώγονται ζεστά.
Μπορούμε να τα φτιάξουμε και γεμιστά, Ανοίγουμε κάθε κομμάτι ζύμης αρκετά με τα δάχτυλά μας και βάζουμε στο κέντρο του τριμμένη φέτα, κατά προτίμηση καλαθάκι Λήμνου, ή οποιοδήποτε άλλο τυρί θέλουμε (πχ, ανθότυρο, γραβιέρα, κασέρι, ρεγκάτο κλπ). Κλείνουμε τη ζύμη καλά με τα δάχτυλά σας, ώστε να σφραγίσει και να μη χυθεί έξω το τυρί, πατάτε με την παλάμη σας λίγο να γίνει επίπεδη και ύστερα τα τηγανίζουμε με τον ίδιο τρόπο.
Συνοδεύονται με αριγιάνι.
