Αν γυρίζουμε το χρόνο 9 μήνες πίσω και κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, θα θυμηθούμε ότι αρκετοί ήταν αυτοί από την σημερινή κυβέρνηση που παραμύθιαζαν την κοινή γνώμη, με υπέρμετρη αισιοδοξία, δημιουργώντας σκόπιμη τεχνική ευφορία. Όλοι αυτοί τότε μιλούσαν «ευχάριστα» αφού λέγανε αυτά που ήθελε να ακούσει ο απλός πολίτης, ο πιεσμένος από την ανάγκη της καθημερινότητας. Οι προεκλογικές εξαγγελίες τους ήταν υπερβολικές, έναντι εκείνων που θα μπορούσαν να εφαρμόσουν ως κυβέρνηση κι αυτό το είδαμε πολύ πρόσφατα. Ετσι, όλη η προεκλογική τους εκστρατεία στηρίχθηκε σε μη πραγματοποιήσιμες υποσχέσεις.
Αν γυρίζουμε το χρόνο 9 μήνες πίσω και κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, θα θυμηθούμε ότι αρκετοί ήταν αυτοί από την σημερινή κυβέρνηση που παραμύθιαζαν την κοινή γνώμη, με υπέρμετρη αισιοδοξία, δημιουργώντας σκόπιμη τεχνική ευφορία. Όλοι αυτοί τότε μιλούσαν «ευχάριστα» αφού λέγανε αυτά που ήθελε να ακούσει ο απλός πολίτης, ο πιεσμένος από την ανάγκη της καθημερινότητας. Οι προεκλογικές εξαγγελίες τους ήταν υπερβολικές, έναντι εκείνων που θα μπορούσαν να εφαρμόσουν ως κυβέρνηση κι αυτό το είδαμε πολύ πρόσφατα. Ετσι, όλη η προεκλογική τους εκστρατεία στηρίχθηκε σε μη πραγματοποιήσιμες υποσχέσεις.
Στηρίχθηκε σε έναν ακραίο καταγγελτικό, συχνά αντιθεσμικό, κυρίως λαϊκίστικο λόγο. Τον λόγο με γεμάτο γλωσσικές κοινοτυπίες που αποσκοπούσαν να σκεπάσουν τις αληθινές προθέσεις, τις μισές απαντήσεις, τις ασαφείς τοποθετήσεις. Το παράδοξο όμως, στην περίπτωση μας ήταν ότι οι εξαγγελίες έγιναν εν γνώσει του ανέφικτου και με πρόθεση εξαπάτησης. Θα μου πείτε, ότι αυτό δεν γίνεται από το 1981 και μετά. Ναι καμία αντίρρηση. Αρχής γενομένης από τις υποσχέσεις περί εξόδου από το ΝΑΤΟ, την εκδίωξη των ξένων βάσεων, το δημοψήφισμα για την έξοδο της χώρας από την Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα- μετέπειτα Ευρωπαϊκή Ένωση – το «λεφτά υπάρχουν» – και τώρα τελευταία έχουμε σε μεγέθυνση την εξαπάτηση από τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος ξεπέρασε κάθε προηγούμενο πολιτικού ψέματος, κάθε προηγούμενο πολιτικής απάτης εναντίον των ψηφοφόρων.
Σε τι να αναφερθεί κανείς. Στην μη περικοπή των μισθών και των συντάξεων, στην εξάλειψη του ΕΝΦΙΑ, στην ελάφρυνση των φόρων, που δεν έγινε, στην μονομερή διαγραφή του χρέους, στους ήχους του ζουρνά, που οι ίδιοι θα έπαιζαν, ώστε να χορεύουν οι δανειστές κατά πως αυτοί επιθυμούσαν;
Βλέπετε έως που είχε φτάσει η «μαγκιά», η άχρηστη φλυαρία και το ψέμα, για να παγιδευτεί το εκλογικό σώμα. Και το πέτυχαν, σε αντίθεση πάντα μ’ αυτό που διακήρυτταν στον ελληνικό λαό, ότι αυτοί διαφέρουν από τ’ άλλα κόμματα, ότι ήταν η εξαίρεση και η ελπίδα. Ότι ως άσπιλοι και αμόλυντοι και με το ηθικό πλεονέκτημα που τους χαρακτηρίζει, θα καθάριζαν την «κόπρο του Αυγείου» την κόπρο των προκατόχων τους.
Αυτά και πολλά ακόμη δήλωναν όλοι αυτοί οι άνθρωποι οι οποίοι ήταν έτοιμοι να πραγματοποιήσουν το άλμα στον ουρανό. Οι προσδοκίες όμως διαψεύστηκαν πολύ γρήγορα και πριν «αλέκτωρ φωνήσαι» εμφανίστηκαν συμπεριφορές κατά πολύ χειρότερες από τους προκατόχους τους. Ετσι η πολυδιαφημισμένη τους αριστερή ηθική καταποντίστηκε μέσα στα «πόθεν έσχες» Φλαμπουράρη – Σταθάκη, στις αρθρόες προσλήψεις – διορισμούς – συγγενικών προσώπων, σε θέσεις καίριες του κρατικού μηχανισμού, στην ιστορία Κατρούγκαλου, ο οποίος έπαιρνε 12% από τους εργαζόμενους – πελάτες του δικηγορικού γραφείου του – και σήμερα ως μέλος της κυβέρνησης ετοιμάζει γι αυτούς, οριζόντιες περικοπές στους μισθούς και στις συντάξεις και τις καθιστά στο επίπεδο του φιλοδωρήματος. Δείτε που φτάσαμε ή καλύτερα που μας κατάντησαν, όλοι αυτοί που είχαν ασκήσει δριμύτατη κριτική στις προηγούμενες κυβερνήσεις για το ίδιο θέμα.
Όσο κι αν κάποιος προσπαθήσει να αναλύσει σήμερα τις συμπεριφορές, αλλά και πρακτικές των κυβερνώντων, θα χαθεί μες την θολούρα και την ανειλικρίνεια. Οι άνθρωποι μιλούν πολύ για πράγματα που θα ήθελαν να κάνουν, αλλά δεν μπορούν και δεν πρόκειται να κάνουν.
Ενώ για πράγματα που μπορούν και επιβάλλεται να κάνουν ή να αλλάξουν, δεν μιλάνε καθόλου.
Το οξύμωρο στην περίπτωση μας είναι ότι το νόμιμο και ηθικό που επικαλούνταν όλοι αυτοί του ΣΥΡΙΖΑ κάποτε και κατακεραύνωναν τους πολιτικούς αντιπάλους τους τώρα ξεχάστηκε και δεν εφαρμόζεται με αποτέλεσμα να πλήττεται η κοινωνία, η οποία στη συγκεκριμένη περίοδο δεν αντιδρά. Ίσως εδώ θα μπορούσε να υποθέσει κανείς ότι η κοινωνία αδυνατεί να κατανοήσει την πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα που θα την αντιληφθεί πλήρως όταν διαπιστώσει εμπράκτως το όργιο που γίνεται με τη λήψη των αντιλαϊκών μέτρων, εναντίον της και ιδιαίτερα των μεσαίων τάξεων, οι οποίες πήραν το δρόμο της φτωχοποίησης των.
Μια πραγματικότητα που θα την αντιληφθεί πλήρως η κοινωνία , όταν διαπιστώσει εμπράκτως – στους μήνες που έρχονται – τις περικοπές και τους κυριολεκτικά βάναυσους φόρους που οι «διαπραγματεύσεις των περήφανων διαπραγματευτών» επέφεραν.
Υ.Γ. Το σημερινό άρθρο αφιερώνεται σε φίλους και μη οι οποίοι είχαν θαμπωθεί από τις αιρετικές ανακοινώσεις και τοποθετήσεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ. Είχαν θαμπωθεί από την έπαρση, από τις αερολογίες, από τα πουκάμισα χύμα έξω, τους σηκωμένους γιακάδες, τα χέρια στις τσέπες, τους αλλαζονικούς τρόπους, με αποτέλεσμα να βλέπουν, ντυμένο τον γυμνό βασιλιά…
* Ο Αδάμος Ευαγγέλου είναι πρώην καθηγητής εφαρμογών στο ΑΤΕΙ- Θ και μέλος του Ειδικού Διδακτικού Προσωπικού του Τμήματος Οικονομικών Επιστημών του Α.Π.Θ.
