Λίγες ώρες απομένουν από την μεγάλη στιγμή της Δημοκρατίας, δηλαδή της έκφρασης της βούλησης του ελληνικού λαού για την επιλογή των ανθρώπων που θα πάρουν στα χέρια τους τις τύχες του για τέσσερα χρόνια.
Η προεκλογική περίοδος κύλησε ομαλά και μάλλον χωρίς υψηλούς τόνους όσον αφορά τους ψηφοφόρους. Ως λαός φαίνεται ωριμάσαμε. Τα πολιτικά πάθη που για καιρό καθόριζαν τη ζωή μας, τις φιλίες μας, πολλές φορές και την οικογένειά μας έχουν εκλείψει.
Ο πολιτικός πολιτισμός κυριάρχησε. Οι ομιλίες των υποψηφίων πρωθυπουργών και βουλευτών έγιναν όπως έπρεπε. Ακούσαμε άλλοτε με προσοχή και άλλοτε αδιάφορα, αλλά ακούσαμε αυτά που είχαν να μας πουν.
Δύσκολα θα μπορούσε να πει κανείς κάτι από αυτά μας συγκίνησε. Πολλά όμως μας προβλημάτισαν και μας έβαλαν σε σκέψεις.
Η ασφάλεια και η σταθερότητα είναι τα ζητούμενα για όλους σήμερα. Ίσως τα δεινά της τετραετίας που περάσαμε με τις υβριδικές απειλές στα σύνορά μας, την πανδημία και ένα πόλεμο στη γειτονιά μας διαμόρφωσαν το κλίμα γι αυτό και μετέβαλαν τις προσδοκίες σε σημαντικά τμήμα της ελληνικής κοινωνίας.
Μιας κοινωνίας που δεν θέλει διαταραχές και εκπλήξεις. Προσδοκά όμως οι άνθρωποι που θα εκλέξει να λύσουν τα προβλήματα του λαού.
Πως θα κάνει αυτή την εκλογή; Η Κυριακή θα το δείξει.
Οσο γι αυτούς που επιθυμούν να εκλεγούν να βάλουν καλά στο μυαλό τους ότι εκλέγονται μόνο γι αυτό το λόγο. Και πριν από αυτούς έχουν εκλεγεί πολλοί. Λίγους από αυτούς θυμόμαστε. Κάποιων τα ονόματα κοσμούν δρόμους και παρόδους των πόλεων που ζούμε. Θυμόμαστε όμως μόνον αυτούς που έβαλαν σκοπό της ζωής τους την προκοπή του τόπου και την αποτελεσματικότητα στη διαχείριση των καθημερινών προβλημάτων των ανθρώπων που τους επέλεξαν.
Ο μεγάλος Αμερικανός συγγραφέας Μαρκ Τουαίην έλεγε, όποτε βρεθείς με την πλευρά της πλειοψηφίας, είναι η στιγμή που πρέπει να σταθείς και να συλλογιστείς. Με ευθύνη και ενσυναίσθηση.
Μαρία Κορομήλη
