Η Δημόσια Διοίκηση προκειμένου να καταστεί σύγχρονη, αποτελεσματική και φιλική προς τον πολίτη, χρειάζεται θάρρος, αποφασιστικές και ανυποχώρητες πρωτοβουλίες. Αυτές άλλωστε είναι και οι εξαγγελίες του Πρωθυπουργού.
Του Κων/νου Τζέκη.
Ένα μεγάλο βήμα προς την κατεύθυνση αυτή θα αποτελούσε η αλλαγή του τιμωρητικού πλαισίου των Υπαλλήλων και η αναμόρφωση του Πειθαρχικού Ελέγχου αυτών.
Μέχρι τώρα, η ισχύουσα νομοθεσία, συνεργούντων και των ισχυρότατων συνδικαλιστικών φορέων, για την πειθαρχική δίωξη των παρεκτραπέντων υπαλλήλων, είναι ανύπαρκτη ή τόσο επιεικής, που φαίνεται χάδι για τον επίορκο υπάλληλο.
Και σα να μην έφτανε η εξοργιστική επιείκεια, μεσολαβούσαν χρόνια και χρόνια για μια τελεσίδικη απόφαση, με αποτέλεσμα αφενός να μην έχει συμμορφωτικά αποτελέσματα για τους υπόλοιπους, και αφετέρου να εξακολουθεί ο υπάλληλος να ασκεί τα καθήκοντά του και να συνεχίζει τις περισσότερες φορές την κακοποιό του δράση στους κόλπους μιας κοιμώμενης και ονειρευόμενης διοίκησης.
Έτσι για του λόγου το αληθές συγκροτούνται Πειθαρχικά Συμβούλια για την πειθαρχική δίωξη των υπηρεσιακών εγκλημάτων των επίορκων Αστυνομικών, Λιμενικών, Στρατιωτικών, Υπάλληλων του Δημόσιου τομέα, των ιατρών, των φαρμακοποιών, των ταξιτζήδων, των δικαστικών, των Δικηγόρων και εγώ δεν ξέρω ποιος εξαιρείται αυτής της νομοθετικής πρόβλεψης, για τον έλεγχο παρεκτραπέντος συναδέλφου τους.
Ουσιαστικά σπάνια τα συμβούλια αυτά ξεπέρασαν τον εαυτό τους και υπήρξαν αυστηρά ή αν θέλετε και δίκαια, όταν ασχολούνταν με υποθέσεις, που σχεδόν τις διέπρατταν όλοι οι συνάδελφοι, αφού βοηθούσε σ’ αυτό η γενική ραστώνη και η αρρωστημένη νοοτροπία της κοινωνίας μας. Σπάνια λοιπόν τιμωρήθηκε γιατρός για φακελάκι ή δικηγόρος για απιστία πελάτη του ή αστυνομικός για απασχόληση σε δεύτερη εργασία ή ταξιτζής για διπλή μίσθωση και ένα σωρό άλλες παραβάσεις.
Από την άλλη θα πρέπει τα μέλη του Συμβουλίου να είναι θωρακισμένα έναντι κάθε απειλής παρούσας ή και μελλοντικής.
Κάποτε στο Δευτεροβάθμιο Συμβούλιο των Αξιωματικών της Αστυνομίας, Δικηγόρος και πολιτικός του κατηγορούμενου Αξιωματικού επειδή η πορεία του Συμβουλίου δεν ικανοποιούσε τον πελάτη του, απείλησε τον Πρόεδρο του Συμβουλίου, λέγοντάς του ότι όταν θα είναι στην εξουσία θα τον αποστράτευε. Ο Πρόεδρος του απάντησε επί του παρόντος κύριε Συνήγορε ο πελάτης σας θα αποστρατευθεί!!! Συμπωματικά τελείως!!! όταν ο Πολιτικός έγινε μέλος του Υπουργικού Συμβουλίου, αποστρατεύθηκε ο Πρόεδρος του Συμβουλίου, προς δόξαν της δικαιοσύνης και της απονομής της αλήθειας.
Ανάγκη λοιπόν και μάλιστα επείγουσα η αλλαγή του πειθαρχικού δικαίου των Υπαλλήλων και όχι μόνο αυτού. Μια κάποια βελτίωση θα μπορούσε να αποτελέσει η αυτόφωρη συγκρότηση πειθαρχικού συμβουλίου κατά τα πρότυπα του ποινικού δικαίου, αλλά με τέτοια σύνθεση μελών, που να αποτρέπει την κακώς νοούμενη βεβαίως συναδελφικότητα. Μια άλλη θα μπορούσε να είναι η απαγκίστρωση της πειθαρχικής δίκης από την ποινική δίκη. Άλλωστε όλα τα αδικήματα των υπαλλήλων δεν είναι και ποινικά αδικήματα.
Ουσιαστικά τα πειθαρχικά συμβούλια κατάντησαν να είναι ένα σώμα υπαλλήλων που επιλέχθηκαν να αποφασίσουν ποιος έχει τον καλύτερο δικηγόρο ή ποιος συνδικαλιστής είναι ισχυρότερος και μπορεί να επιβληθεί του Συμβουλίου.
Αν θέλουμε λοιπόν καλύτερη διοίκηση, πρέπει, να απαιτήσουμε εκτός των άλλων και γρήγορο δίκαιο και αυστηρό πειθαρχικό κολασμό των επίορκων αλλά και την ασυλία των μελών του Συμβουλίου. Όλα τα άλλα είναι να ‘χαμε να λέγαμε.
