Η Πόντια γυναίκα, η Πόντια Μάνα, η Καλομάνα
Γράφει η Ελένη Σιδηροπούλου – Τομπουλίδου
Αγνές και τίμιες που την μοίρα τους καθόριζαν οι άλλοι, ετσι γίνονταν εκείνα τα χρόνια σε όλες τις κοινωνίες. Τις πάντρευαν μικρές γιατί είχαν φόβο οι γονείς από τους Τούρκους μην και πειράξουν τα κορίτσια τους κάτι που δεν θα συνέβαινε αν αυτά ήταν παντρεμένα, λόγω του σεβασμού που οι μουσουλμάνοι τρέφουν στο θεσμό του γάμου.
Οι ποιο καλοθρεμένες ήταν οι καλύτερες απο της αδύνατες και μικροκαμωμένές γιατί
επρεπε να έχουν δύναμη για της αγροτικές δουλειές…Και όχι μόνο !!!Χαρακτηριστικό της αντιμετώπισης της γυναίκας απο την πρώτη μερα που θα εμπαινε στο σπίτι των πεθερικών της ήταν το λεγόμενο «Μας», δηλαδή δεν μιλούσε όταν ήταν με τα άλλα μέλη της οικογένειας του άνδρα της
Ο εθιμικός τρόπος συμπεριφοράς της νέας νύφης προς τα άρρενα μέλη της
οικογένειας του άντρα της, την πεθερά και τις μεγαλύτερες συννυφάδες.Ενα χαρακτηριστικό που η νέα νύφη δεν επιτρέπονταν να απευθύνει τον λόγο στα πεθερικά και τους αδελφούς του αντρός της. Δεν έτρωγε ποτέ μαζί τους ενώ αυτή τους έστρωνε και τους ξέστρωνε το τραπέζι και μέσα στα καθήκοντα της ηταν η φροντίδα του πχ το πλύσιμο των ποδιών που συμβόλιζε και την υποταγή της και το σέβας ….
*Η Νύφε κρατεί το μάς * άκουγα απο την καλομάναμ να λέει .Ήταν σεβασμός στους μεγαλύτερους ..
Όλοι θαύμαζαν το μεγαλείο της Πόντιας Γυναίκας
Ήταν στυλοβάτης της οικογένειας προσηλωμένη στην τήρηση και διατήρηση των παραδόσεων από γενιά σε γενιά από την γλώσσα τους χορούς τα ήθη τα έθιμα την διατροφή ήταν αυτή που θα τα μετέδιδε ολα αυτα !!
Θρησκευόμενη, κρατούσε πιστά όλα τα θρησκευτικά καθήκοντα με τα παιδιά της Ηταν πιστή σύζυγος αφοσιωμένη μεγάλωνε μόνη τα παιδιά της με αυστηρές αρχές και κανόνες
Οι άντρες τους συχνά ξενιτεύονταν και έτσι ήταν αναγκασμένες να ασχολούνται αυτές με της αγροτικές δουλειές.
Το κόψιμο των ξύλων για το χειμώνα από το βουνό .τα ζώα ,τα χωράφια , τα οικιακά.
Ήταν τόσο σκληραγωγημενες ώστε ακόμη και τα «σελέκια», το φορτίο δηλαδή των ξύλων που κουβαλούσαν στις πλάτες, ανήκε στις δικές της αρμοδιότητες. Μάλιστα, το καλύτερο ήταν να μην βαρυγκομά και να μην παραπονιέται για τη σκληρή δουλειά
Απεναντίας έλεγαν :το .*σελέκ’ν ατ’ς ραχίν κι εείνε πορπατεί άμον λαμπάδαν, λες κι εσύ, φτουλ’τά φορτούται *
Άλλη μια εργασία ήταν η κτηνοτροφία όπου έπρεπε να ξυπνά από τα χαράματα να αρμεξει να καθαρίσει να ταΐσει τα ζωντανά και δεν ήταν ένα και δύο άλλα από 15 μέχρι 20 αγελάδες και βουβάλια
Στο σπίτι για την ανατροφή και για της οικιακές δουλειές ήταν η Καλομάνα ποιο πολύ
Η γιαγιά των παιδιών..
Το ντύσιμο μους αυστηρό και τίμιο
Τα χρώματα ανοιχτά χαρούμενα για της νεοτερες και σκούρα για τις μεγαλύτερες.
Κοινο χαρακτηριστικό η Μαντίλα το *τσίτ*η η *Κουτσοδέτρα το μαντίλι που αγκάλιαζε το μέτωπο και άφηνε της κοτσίδες*τσάμιας)να κρέμονται (ηταν το στολιδι των γυναικών
Παρά τον σκληρό και ανεκτίμητο ρόλο της Η Γυναίκα Πόντια και η ισοτιμία της ήταν άγνωστη λέξη τότε και η αναγνώριση της από την κοινωνία πολύ περιορισμένη
Παρόλα αυτά ήταν εκεί πιστή στυλοβάτης σε όλα της τα καθήκοντά Ηταν το παράδειγμα από γενιά σε γενιά και για την σκληροτητα του χαρακτήρα της .
Και κλείνοντας θα πω ένα που έλεγε ο πατέρας μου όταν ήθελε να πει πόσο δυνατές ήταν οι Πόντιες γυναίκες…::
*Ποντια γυναίκα και Ζετόρ τρακτέρ *
ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΠΟΛΛΆ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΤΗΣ ΓΥΝΑΊΚΕΣ ΤΟΥ ΚΌΣΜΟΥ
Και σε αυτές που ακόμα δεν σήκωσαν το ανάστημά τους να φανεί η αξία τους …
Υγεία δύναμη και υπομονη εύχομαι!!
Με αγάπη και σεβασμο σε όλες τις γυναίκες :
Ελένη Σιδηροπούλου
Τομπουλίδου
