Με την ευκαιρία της νέας σχολικής χρονιάς, θα αναφερθούμε στο γράμμα ενός 13χρονου μαθητή, του Αλέξανδρου Α., που πριν μερικά χρόνια ήταν πρωτοσέλιδο απογευματινής εφημερίδας Ο τίτλος του: «Σ’ εσάς μιλάω, γονείς…».
Το περιεχόμενο του προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις. Μερικοί αμφισβήτησαν τη γνησιότητα του, γιατί το λεξιλόγιο και οι σκέψεις είναι πέρα από τις γνώσεις της ηλικίας του. Γιατί όμως να δεχόμαστε τα παιδιά της ηλικίας του να είναι σε θέση να σχεδιάζουν και να διαπράττουν φρικιαστικά εγκλήματα και να μην μπορούν να διατυπώνουν σκέψεις τετραγωνισμένες, όπως του Αλέξανδρου;
Τα ΜΜΕ ασχολήθηκαν εκτενώς με το θέμα αυτό. Το γράμμα τάραξε τα νερά της ελληνικής κοινωνίας, που ενώ φαντάζεται ότι εμφορείται από υψηλές αξίες, νοσεί βαρύτατα από ηθική και πνευματική σήψη. Το ώριμο αυτό παιδί, ακόμη κι αν έγραψε το γράμμα με τη βοήθεια της μάνας του που είναι συγγραφέας, διατυπώνει σοβαρές αλήθειες, που πρέπει να βάλουν γονείς, δασκάλους, κληρικούς… σε σοβαρές σκέψεις για να μας κινητοποιήσουν, αντί να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση μοιρολατρικά.
Ο Αλέξανδρος αναφέρεται στις διαταραχές της ελληνικής οικογένειας. Κατηγορεί την υποκρισία και την ψευδαισθησία των γονιών, από τους οποίους «ξεκινά το πρόβλημα». Γράφει: «… Δεν μας χτύπησε ίωση παραβατικότητας από τη μια στιγμή στην άλλη. Εσείς μας την εισάγετε μαζί με τα επώνυμα ρούχα – τα ακριβά αυτοκίνητα – τα σπίτια με τις πισίνες. Μέσα από την τηλεόραση, τα ηλεκτρονικά παιχνίδια που μας επιβραβεύουν με μπόνους με έναν όρο να σκοτώσουμε όλο και πιο πολλούς.
Τέλος, μέσα από την αλλοδαπή ανεκπαίδευτη προβληματική baby sitter». Θέτει ερωτήσεις στους γονείς και τους ζητά να απαντήσουν: «Πείτε μου, αν έχετε Θεό, πότε καθίσαμε με παρατεταμένη αγκαλιά … σαν οικογένεια να μιλήσουμε για τους προβληματισμούς μας;
Να μιλήσουμε για ανθρώπους του πνεύματος …» Κάνει αναφορά στους γονείς του παρελθόντος που πίστευαν σε αξίες και μέσα στην φτώχεια τους…
Σήμερα όμως, γράφει: « παραβιάσατε τη συνείδηση, παύσατε μέσα σας να υποκαθιστάτε το θαυμαστικό με το ερωτηματικό. Σήμερα εγκλωβιστήκατε στην καταλυτική αποχαύνωση. Οι ανάγκες σας είναι άλλες. Τα θέλετε όλα χωρίς να μετράτε την τσέπη σας, αλλά τον εγωισμό σας. Και να τα ακριβά αυτοκίνητα κλπ, κλπ. Ψέματα λέω; Αν λέω, να με κάψει ο Θεός».
Καυτηριάζει τη θολοκουλτούρα των σκουπιδιών που σερβίρει με τους παρδαλούς αστέρες της η ΤΙΒΙ. Σ’ ένα σημείο, μάλιστα, αναστενάζει, «Αχ άρρωστε κόσμε, που κατοικείς στο ελληνόφωνο κρατίδιο με χαμένη μνήμη. Αχ! γονείς εσείς, ανεκπαίδευτοι και σαλταρισμένοι… Πείτε μου, πότε είχαμε γονική παρουσία εμείς τα παιδιά; Πότε καθίσαμε ήρεμα στα γόνατά σας έτσι για να γνωριστούμε καλύτερα διαβάζοντας ένα βιβλίο… Ποτέ. Μας ακούτε νεοέλληνες και τσιφτετέλληνες γονείς; Ποτέ.
Μας εκπαιδεύσατε να ζούμε σε έναν κόσμο χωρίς αισθητική. Σε έναν κόσμο που κερδίζετε με τη δύναμη της υποταγής, του φόβου, του όπλου, τη μαγκιά και την πνευματική μιζέρια…» Και καταλήγει: «Προς Θεού τόσος εγωισμός μα τόσος…»
Ο μαθητής έφερε στην επιφάνεια την υποκρισία της ελληνικής κοινωνίας και έβαλε το δάκτυλό του στις πληγές που μαστίζουν τη σημερινή κοινωνία σ’ όλους τους τομείς, που δεν θέλουμε να δούμε. … ΄Οσο θα υπάρχουν Αλέξανδροι, και πιστεύουμε είναι πολλοί, υπάρχει φως και ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον.
Ας μας επιτρέψει ο συμπαθής Αλέξανδρος να έχουμε διαφορετική άποψη στα λόγια του: «Πότε καθίσαμε ήρεμα στα γόνατά σας έτσι για να γνωριστούμε καλύτερα, να ανοίξουμε ένα βιβλίο του Καβάφη, του Ρίτσου, έναν Καζαντζάκη, έναν Σεφέρη;» Αν στα γόνατα της μάνας σου, φίλε Αλέξανδρε, θέλεις να γνωρίσεις καλύτερα τους γονείς σου, διαβάζοντας μαζί τους διάσημους λογοτέχνες, θα απογοητευτείς. Η επίδραση τους στην ψυχή σου θα είναι μάλλον αρνητική.
Γιατί τα έργα των διάσημων συγγραφέων πρέπει να υπογραμμίζονται και από μια ζωή καθαρή και συνεπή και από ιδέες υγιείς. ΄Οταν αυτοί που γράφουν, όσο διάσημοι κι αν είναι – και ποιοι είμαστε εμείς να τους αμφισβητήσουμε για την προσφορά τους στα γράμματα- είναι σκλάβοι σαρκικών παθών και υιοθετούν και διαδίδουν αθεϊστικές ιδέες, τι μπορούν να προσφέρουν σ’ ένα νέο παιδί που δύσκολα μπορεί να τους καταλάβει. Αυτοί, οι κατά τα άλλα φημισμένοι, με τις ιδέες τους έχουν παρασύρει πολλούς σε μηδενιστικές αντιλήψεις. Και ο μηδενισμός οδηγεί στο μηδέν, με αποτέλεσμα τα όσα εξωφρενικά βλέπουμε να συμβαίνουν στην οικογένεια, την κοινωνία μας και στα εκπαιδευτικά μας ιδρύματα.
Αγαπητέ μας Αλέξανδρε, θερμά συγχαρητήρια για το θάρρος της γνώμης που είχες με το γράμμα σου να ακτινογραφήσεις την κατάσταση της κοινωνίας και οικογένειας. ΄Εδειξες ότι υπάρχει και η άλλη Ελλάδα, όχι των realities, survivals, των πρωϊνάδικων, των … που προσφέρουν στον λαό μας ό,τι πιο φτηνό, ευτελές και αρρωστημένο, που αντί να διαπλάθουν διαστρέφουν και αντί να ανατρέφουν καταστρέφουν τις ψυχές των παιδιών μας!
Να είσαι σίγουρος ότι όσο η οικογένεια, η κοινωνία, η παιδεία μας έχουν τον Θεό, τον Δημιουργό μας, στο περιθώριο και τρέφονται με τα ξυλοκέρατα της αθεΐας και «δέχονται την ποικιλότροπη “επιθετικότητα” μιας άλλης κουλτούρας -ατομικιστικής, ευδαιμονιστικής, ηδονοκρατικής, ωφελιμιστικής- που μεταφέρεται κυρίως μέσα από τις τηλεοράσεις», όπως γράφει ο Μητροπολίτης κ. Ιερόθεος, η κατάσταση θα είναι μέσα στο τέλμα.
Τι θα ωφεληθούν τα παιδιά μας αν τα φορτώνουμε με γνώσεις, ξένες γλώσσες, μουσική, κομπιούτερ, με… και τα αφήνουμε να λιμοκτονούν ηθικά και πνευματικά. Τα παιδιά χρειάζονται παράδειγμα ειλικρίνειας και αγνότητας. Πρέπει να καταλάβουμε ότι ο άνθρωπος είναι αποσυντονισμένος. ΄Εχασε τον προσανατολισμό του. Δεν ξέρει από πού ήρθε και πού πηγαίνει. Μόνο αν καλέσει τον Δημιουργό Του, ο Οποίος γνωρίζει το πρόβλημα και τη λύση, τότε θα βρει τον προορισμό του. Κάποιος είπε: «Η καρδιά του προβλήματος του ανθρώπου είναι η καρδιά του ανθρώπου»
Και τη θεραπεία την έχει προμηθεύσει ο Θεός στέλνοντας τον Ιησού Χριστό, να σταυρωθεί για τις αμαρτίας μας. Αυτό ακούγεται κάπως θρησκευτικό και ο «μοντέρνος και «προοδευτικός» άνθρωπος ζητά κάτι πιο «προοδευτικό» για να βγει από το αδιέξοδό του. Τα δοκίμασε όμως τα πάντα και απότυχε.
Γιατί να μη δοκιμαστεί και ο τρόπος του Θεού, που ως Δημιουργός ξέρει το πρόβλημα του ανθρώπου και τη λύση του.
Είναι καιρός να κατεβάσεις από τη βιβλιοθήκη σου την Καινή Διαθήκη που ο Θεός ευδόκησε να γράφει και στη γλώσσα μας και να τη διαβάσεις με προσοχή.
Ακολουθήστε το 
