Υπάρχει όμως και ο άλλος χαλβάς, με σιμιγδάλι, που κι αυτός είναι νηστήσιμος και παραδοσιακός.
Τον φτιάχνουμε στο σπίτι πολύ εύκολα και οικονομικά, όχι μόνο την Σαρακοστή και τις περιόδους νηστείας, αλλά όλο το χρόνο. Είναι το ίδιο νόστιμος, συνοδεύει το πρωινό ή τον καφέ, σερβίρεται και ως επιδόρπιο, και αρέσει σε όλους, μικρούς και μεγάλους. Δεν χρειάζεται ψυγείο και μπορούμε να τον φυλάξουμε πολλές μέρες σε ένα δροσερό σημείο. Είναι μια γεύση που ξυπνά αναμνήσεις παιδικές, γιορτινές και χαμόγελα.
Ένα χαρακτηριστικό ελληνικό γλυκό, με ταπεινά υλικά της κουζίνας που το έφτιαχναν οι γιαγιάδες μας στο λεπτό για να κερνάνε, για γιορτές και γενέθλια, τότε που δεν είχαν τη σημερινή αφθονία και λεφτά για να αγοράσουν έτοιμες τούρτες από το ζαχαροπλαστείο. Μερικά κεράκια και η τούρτα από χαλβά ήταν έτοιμη…
Ο παραδοσιακός σιμιγδαλένιος χαλβάς με κανέλα και πορτοκάλι φτιάχνεται πολύ εύκολα και γρήγορα σε 30 μόλις λεπτά!
Η προέλευση της λέξης “χαλβάς” είναι αραβική και σημαίνει γλυκό. Πέρασε στην ελληνική παραδοσιακή κουζίνα τον 12ο αιώνα. Ωστόσο η δημοφιλία του χαλβά και η ευρεία κατανάλωσή του στην Ελλάδα ξεκίνησε τον 20ο αιώνα μετά την Μικρασιατική Καταστροφή και την έλευση των προσφύγων Μικρασιατών.
Τα υλικά από περιοχή σε περιοχή ήταν λίγο διαφορετικά, αλλού έβαζαν ελαιόλαδο, αλλού ηλιέλαιο, αλλού πρόσθεταν τριμμένο καρύδι ή αμύγδαλο ή σταφίδες και στις πόλεις λίγο βούτυρο ή κουκουνάρι ή γλυκό του κουταλιού ψιλοκομμένο, για να ενισχύσουν την γεύση. Για παράδειγμα, το κουκουνάρι, και γενικά τα καρυκεύματα, το χρησιμοποιούσαν πολύ οι πρόσφυγες από την Κωνσταντινούπολη, όπου τα είχαν σε αφθονία.
Συνήθως ο χαλβάς γίνεται με χοντρό σιμιγδάλι. Το ψιλό δίνει πιο «ζουμερό» χαλβά.
Συνταγές για σιμιγδαλένιο χαλβά υπάρχουν αρκετές, η πιο κλασική και η πιο εγγυημένη είναι αδιαμφισβήτητα η παραδοσιακή συνταγή 1,2,3,4.
ΥΛΙΚΑ
400 γρ. σιμιγδάλι χοντρό
600 γρ. ζάχαρη
2 ξύλα κανέλας
2-3 φέτες πορτοκαλιού
130 ml ελαιόλαδο
130 ml ηλιέλαιο
2 κουτ. γλυκού κανέλα σε σκόνη
ξύσμα από 1 πορτοκάλι για το σερβίρισμα
1 λίτρο νερό
ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Πρώτα κάνουμε το σιρόπι. Βάζουμε στην κατσαρόλα το νερό, τη ζάχαρη, τα ξύλα κανέλας και τις φέτες πορτοκαλιού να σιγοβράσουν για 5 λεπτά και αφού η ζάχαρη έχει διαλυθεί τελείως κλείνουμε τη φωτιά και αφήνουμε την κατσαρόλα στο μάτι.
Σε άλλη μεγάλη κατσαρόλα ζεσταίνουμε το ελαιόλαδο και το ηλιέλαιο σε μέτρια φωτιά, προσέχοντας να μην κάψει.
Ρίχνουμε το σιμιγδάλι και το σοτάρουμε μέχρι να πάρει χρώμα και να ξανθίνει ανακατεύοντας συνεχώς με ξύλινη κουτάλα. Αναλόγως πόσο καβουρδισμένο το θέλουμε, δηλαδή πιο ξανθό ή πιο σκούρο, το σοτάρουμε για 6-10 λεπτά. Προς το τέλος, ρίχνουμε την κανέλα σε σκόνη και ανακατεύουμε να ενσωματωθεί στο μείγμα. Αποσύρουμε από τη φωτιά.
Αφαιρούμε τα ξύλα κανέλας και τα πορτοκάλια από την κατσαρόλα με το σιρόπι. Με μια κουτάλα για σούπα ρίχνουμε λίγο-λίγο, σταδιακά, το ζεστό σιρόπι στο μείγμα σιμιγδαλιού, προσέχοντας να μην καούμε γιατί πιτσιλάει.
Ανακατεύουμε με μια κουτάλα και ξαναβάζουμε την μεγάλη κατσαρόλα σε χαμηλή φωτιά. Ανακατεύουμε για 2-3 λεπτά ακόμα το τελικό μείγμα, μέχρι να αρχίσει να σφίγγει ο χαλβάς.
Μεταφέρουμε τον χαλβά σε ατομικές φόρμες ή μια μεγάλη ή όποιο σχήμα θέλουμε να δώσουμε και αφήνουμε να κρυώσει σε θερμοκρασία δωματίου για περίπου μισή ώρα και αναποδογυρίζουμε σε πιατέλα ή ατομικά πιάτα.
Πασπαλίζουμε με κανέλα και λίγο ξύσμα πορτοκαλιού και σερβίρουμε.
Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης
