Την χρησιμοποιούμε με πάρα πολλούς τρόπους, τόσο σαν ορεκτικό (τηγανιτή) αλοιφή και ψητή στο φούρνο, όσο και ως κύριο πιάτο (μπριαμ, παπουτσάκι, ιμάμ μπαϊλντί, γεμιστή, μουσακά).
Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης
Επίσης αντικαθιστά τον κιμά στις πίτες. Τέλος, γίνεται πολύ ωραίο μελιτζανάκι γλυκό κουταλιού.
Ιμάμ μπαϊλντί
Υλικά
- 6-8 μελιτζάνες μακρόστενες, όχι πολύ λεπτές
- 3-4 μεγάλα κρεμμύδια (1 κρεμμύδι για 2 μελιτζάνες)
- 4 ώριμες ντομάτες (ή κονσέρβα χοντροκομμένη κονκασέ
- 6-8 σκελίδες σκόρδο
- 1 μάτσο μαϊντανό (περίπου 1 κούπα ψιλοκομμένος)
- αλάτι
- πιπέρι
- 1 ½ κούπα ελαιόλαδο
Εκτέλεση
Χωρίς να αφαιρέσουμε το κοτσάνι τους, χαράζουμε τις μελιτζάνες με ένα μαχαίρι από τη μια άκρη μέχρι την άλλη, χωρίς όμως να τις χωρίσουμε, για να βάλουμε στο σχίσιμο τη γέμιση.
Αν θέλουμε να ξεπικρίσουν, τις βάζουμε μισή ώρα περίπου σε ελαφρύ αλατόνερο, αλλά κι αν τις αφήσουμε όπως είναι, θα είναι το ίδιο νόστιμες.
Ετοιμάζουμε τη γέμιση: Σε βαθύ τηγάνι ή σε ρηχή κατσαρόλα τσιγαρίζουμε τα κρεμμύδια κομμένα σε φετάκια με το μισό ελαιόλαδο. Όταν μαραθούν, προσθέτουμε τα σκόρδα και την τριμμένη ντομάτα.
Βράζουμε σε μέτρια θερμοκρασία για κανένα τέταρτο. Αλατοπιπερώνουμε και προσθέτουμε τον μαϊντανό. Αφήνουμε να πάρει μια-δυο βράσεις και αποσύρουμε.
Στο μεταξύ τηγανίζουμε τις μελιτζάνες. Βάζουμε το υπόλοιπο ελαιόλαδο να κάψει, στραγγίζουμε τις μελιτζάνες και τις τηγανίζουμε ελαφρά, γυρίζοντάς τις απ’ όλες τις πλευρές. Πρέπει να μαλακώσουν ελαφρά και να ανοίγουν για να βάλουμε τη γέμιση.
Για να μη καούν χαμηλώνουμε τη θερμοκρασία σε μέτρια. Αν χρειαστεί, συμπληρώνουμε λίγο ελαιόλαδο.
Τις αραδιάζουμε σε ταψάκι κατάλληλου μεγέθους, τις ανοίγουμε και τις γεμίζουμε με όση γέμιση χωρέσουν τα ανοίγματά τους.
Τις περιχύνουμε με την υπόλοιπη σάλτσα και βάζουμε το ταψάκι στο φούρνο, στους 180 βαθμούς, στην πρώτη σχάρα από κάτω. Ψήνουμε για 40-45 λεπτά
Σερβίρονται είτε ζεστές είτε κρύες.
Συνοδεύονται με τηγανητές πατάτες, τυρί φέτα, κατά προτίμηση καλαθάκι Λήμνου και 1 ποτηράκι κρασάκι Λήμνου.
Το ιμάμ μπαϊλντί πήρε το όνομα του από τις τουρκικές λέξεις που σημαίνουν «ο Ιμάμης μπαΐλντισε (λιποθύμησε)».
Σύμφωνα με το μύθο, ένας ιμάμης που το δοκίμασε για πρώτη φορά, έχασε τις αισθήσεις του.
Γιατί άραγε μπαΐλντισε ο ιμάμης και έδωσε το όνομα αυτό σ’ ένα από τα πιο αγαπημένα φαγητά;
Οι εκδοχές είναι πολλές:
- Κατά μία, μπαΐλντισε από τη μεγάλη ποσότητα που έφαγε λόγω της εξαιρετικής νοστιμιάς αυτού του φαγητού, που είναι λίγο βαρύ για το στομάχι.
- Κατ’ άλλους, σε μέρα ραμαζανιού (εποχή νηστείας για τους μουσουλμάνους) ο ιμάμης μύρισε την έντονη μυρωδιά του ιμάμ που μαγείρευε γειτόνισσά του διαφορετικού θρησκεύματος (ίσως Ελληνίδα) και μπαΐλντισε από την πείνα.
- Κάποιοι άλλοι λένε ότι ο ιμάμης ήταν ιδιαίτερα τσιγκούνης και λιποθύμησε στη θέα της ποσότητας του λαδιού που χρησιμοποίησε η γυναίκα του γι’ αυτό το φαγητό.
Το ιμάμ μπαϊλντί είναι πράγματι ένα τυπικό λαδερό φαγητό. Συνηθίζεται στην Ελλάδα, στην Τουρκία και στις βαλκανικές χώρες.
Παρόλο που η ονομασία του παραπέμπει σε πιάτο τούρκικης καταγωγής, στην πραγματικότητα πρέπει η καταγωγή του να είναι ελληνική, επειδή το ελαιόλαδο είναι ένα προϊόν κατ’ εξοχή ελληνικό και η ελληνική κουζίνα το χρησιμοποιεί πάρα πολύ, ιδίως στα λεγόμενα «λαδερά φαγητά».
