Άρχισαν οι μεγάλες ζέστες, μπαίνουμε στο καλοκαίρι, ανακοινώθηκε η αναστολή (μέχρι 15 Σεπτεμβρίου) των μέτρων προστασίας από τον COVIT και από 1η Ιουνίου δεν θα είναι υποχρεωτική ούτε η μάσκα σε εσωτερικούς χώρους, παρά μόνο σε νοσοκομεία και τα μέσα μεταφοράς αστικού τύπου.
Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης
Το καλοκαίρι, ως γνωστόν, είναι η εποχή του τζιτζικιού και του μυρμηγκιού.
Τι κάνουν τα τζιτζίκια; Τραγουδάνε όλη μέρα ανέμελα πάνω στα δέντρα.
Όσοι μοιάζουν με τα τζιτζίκια άρχισαν ήδη να σχεδιάζουν διακοπές, εξοχικό, εκδρομές, κρουαζιέρα, ψώνια στις εκπτώσεις και άλλα τέτοια ευχάριστα.
Με το δίκιο τους. Τρία χρόνια τώρα ψυχοπλάκωμα, απομόνωση και στερήσεις, όλοι έχουμε ανάγκη να ξεσκάσουμε και να συνέλθουμε.
Υπάρχουν όμως και αρκετοί που μοιάζουν με τα μυρμήγκια.
Αυτοί έχουν συγκρατημένη αισιοδοξία και προγραμματίζουν από τώρα για τον χειμώνα.
Όπως είπε με έμφαση και ο Πλεύρης, ο COVIT δεν εξαφανίστηκε. Είναι εδώ και παραμονεύει, και θα επανέλθει δριμύτερος στις 15 Σεπτεμβρίου.
Τι κάνουν τα σοφά μυρμήγκια; Μαζεύουν τροφή για τον βαρύ χειμώνα.
Όλες οι ειδήσεις μιλάνε για δύο πολύ δυσάρεστα πράγματα, για την φοβερή ακρίβεια και την ανεπάρκεια τροφίμων πρώτης ανάγκης.
Δεν χρειάζεται να μας το πουν, το καταλαβαίνουμε και το βλέπουμε στην τσέπη μας κάθε μέρα.
Οι λογαριασμοί του ρεύματος και του αερίου πήγαν πάνω 10 φορές. Ψάχνουμε διακανονισμό 300 δόσεις για τον τρέχοντα μήνα και 700 δόσεις για τους επόμενους.
Η βενζίνη στα νησιά, εκεί όπου πολλοί θέλουν να παραθερίσουν, κάνει 3 ευρώ το λίτρο.
Το ηλιέλαιο διπλο-τριπλασιάστηκε. Το ίδιο και τα λαχανικά και τα φρούτα. Οι ντομάτες πέρσι τέτοια εποχή έκαναν 0,60 και τώρα πήγαν 5 φορές επάνω, κάνουν 2,80. Τα κεράσια πέρσι 3,50 φέτος 8-9.
Οι ζωοτροφές, τα λιπάσματα, τα φυτοφάρμακα κλπ. είναι πανάκριβα και οι παραγωγοί δεν μπορούν να τα αγοράσουν και σκέφτονται να τα παρατήσουν.
Μια παλιά παροιμία λέει, «Των φρονίμων τα παιδιά, πριν πεινάσουν μαγειρεύουν».
Κι επειδή όπως δείχνουν τα πράγματα ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν φαίνεται να τελειώνει σύντομα και μας περιμένουν δύσκολες μέρες ακρίβειας και ελλείψεων, νομίζω ότι καλό θα ήταν να αλλάξουμε μερικές καταναλωτικές συνήθειες, να περιορίσουμε τα έξοδα, ιδίως με το αυτοκίνητο, να κάνουμε μεγάλη οικονομία στην κατανάλωση ηλεκτρικού ρεύματος και, σαν τα σοφά μυρμήγκια, να έχουμε στην άκρη, για ώρα ανάγκης μερικά βασικά τρόφιμα μακράς διαρκείας.
Για παράδειγμα, όσπρια, αλεύρι, ρύζι, ελαιόλαδο, ζάχαρη, κονσέρβες, γάλα σκόνη ή εβαπορέ.
Και τραχανά.
Οι γιαγιάδες μας τέτοια εποχή έφτιαχναν με γάλα και γιαούρτι δύο ειδών τραχανά, γλυκό και ξινό. Επίσης με αλεύρι ή σιτάρι. Τον άπλωναν να ξεραθεί και έτσι τον διατηρούσαν όλο το χρόνο. Κι όταν έρχονταν οι κρύες μέρες του χειμώνα, έφτιαχναν εύκολα μια πολύ νόστιμη, χορταστική και δυναμωτική σούπα.
Ο γλυκός τραχανάς φτιάχνετε με αλεύρι και φρέσκο γάλα. Βράζουμε το γάλα και περιμένουμε να γίνει χλιαρό. Αναμιγνύουμε το αλεύρι, ρίχνουμε και λίγο αλάτι και ζυμώνουμε μέχρι να γίνει μια σφιχτή ζύμη που να μην κολλάει στα χέρια μας.
Ο ξινός τραχανάς φτιάχνετε με αλεύρι και ξινισμένο γάλα. Βράζουμε το γάλα και το αφήνουμε εκτός ψυγείου σε θερμοκρασία δωματίου. Κάθε μέρα προσθέτουμε και λίγο φρέσκο γάλα στο ξινισμένο γάλα μας. Σε 3-4 ημέρες το ξινό-γαλό μας είναι έτοιμο. Αντί για γάλα, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε γιαούρτι.
Αφού ζυμώσουμε καλά την ζύμη μας, την σκεπάζουμε με μια βρεγμένη πετσέτα και την αφήνουμε να ξεκουραστεί για μία ώρα. Μετά κόβουμε την ζύμη μας σε μικρά κομματάκια. Άλλοι την κόβουν με τσιμπιές άλλοι με ένα κουτάλι. Το σχήμα που θα έχουν τα μικρά κομματάκια ζύμης δεν παίζει ρόλο, ρόλο παίζει το μέγεθός τους. Πρέπει να είναι μικρά και ίδια μεταξύ τους σε μέγεθος, για να ξεραθούν γρήγορα και ομοιόμορφα.
Αφού φτιάξουμε όλο μας το ζυμάρι σε μικρά κομματάκια τα τοποθετούμε σε αεριζόμενο ζεστό μέρος να ξεραθούν σκεπάζοντάς τα με ένα σεντόνι. Τα γυρίζουμε 1-2 φορές για να ξεραθούν σε όλες τις πλευρές καλά. Αναλόγως το μέγεθός τους, την θερμοκρασία και τον αερισμό τους, θα ξεραθούν σε 2-3 ημέρες. Δεν χρειάζεται να ξεραθούν εντελώς, ας είναι και λίγο μαλακά για να τρίβονται ευκολότερα.
Τότε τα σπάζουμε σε μικρά κομμάτια και τα τρίβουμε στο χοντρό κόσκινο. Ο τραχανάς βγαίνει σαν ψιλούτσικο ρυζάκι.
Μόλις τρίψουμε όλα τα κομμάτια του ζυμαριού, απλώνουμε τον τραχανά τον σκεπάζουμε με ένα ψιλό σεντόνι ή τούλι και περιμένουμε να φύγει η υγρασία του, περίπου μια βδομάδα. Όταν στεγνώσει εντελώς τον φυλάμε σε πάνινες σακούλες σε στεγνό, και δροσερό μέρος.
Αντί για κόσκινο μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το μίξερ με τις λεπίδες.
