Από την πρώτη μέρα που ξέσπασε το σκάνδαλο στο Ευρωκοινοβούλιο, η παρέα μας στο καφενείο χωρίστηκε στα δύο:
Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης
– Πρώτα-πρώτα, μη βιάζεστε, ακόμα είναι υποψίες και δεν έγινε καν δικαστήριο, ούτε απαγγέλθηκε κατηγορητήριο.
Μπορεί να υπάρχουν ενδείξεις, αλλά έχει το τεκμήριο της αθωότητας, που λένε.
Στο κάτω-κάτω, τα λεφτά δεν ήταν ελληνικά…
Η ίδια δηλώνει αθώα, το ίδιο και ο Ιταλός φίλος της.
Αποκλείεται μια τέτοια γυναίκα, που είναι και μάνα ενός μικρού παιδιού, να έκανε αυτά που την κατηγορούν.
Εδώ που τα λέμε, είναι και γυναικάρα. Μάλλον θα την ζηλεύουν για την ομορφιά και τα αθώα, γαλανά της μάτια…
Αυτά λέει η μία πλευρά.
Από την άλλη μεριά ο Μπάρμπα Μήτσος είναι απόλυτος και κατηγορηματικός:
– Ρε σεις, μη τρώτε το παραμύθι. Από τα μάτια δεν μπορείς να καταλάβεις αν λέει αλήθεια η ψέματα.
Το λέει και το τραγούδι με την Πόλυ Πάνου, “Άλλα μου λεν τα μάτια σου και άλλα η καρδιά σου…”.
«Μυστήριο κατάντησες για μένα και τα ’χω, αγαπούλα μου, χαμένα,
και το σφυγμό σου να ’βρω δεν μπορώ, γι’ αυτό με τυραννάς τόσον καιρό.
Άλλα μου λεν τα μάτια σου και άλλα η καρδιά σου.
Άλλα μου λεν τα χάδια σου και άλλα τα φιλιά σου.
Παιχνίδια και καπρίτσια όλο κάνεις, γι’ αυτό κερδίζεις πάντα και δε χάνεις.
Παράξενα στα μάτια με κοιτάς, μα ούτ’ εσύ δεν ξέρεις τι ζητάς.
Μαζί μου παίζεις θέατρο αράδα, μια τέτοια κωμωδία δεν ξανάδα.
Δεν ξέρω πια μαζί σου τι να πω, μα θέλω και δε θέλω σ’ αγαπώ».
Ακολουθήστε το 
