Ναι, αναγνώστη μου, που ύψωσες την αριστερά ή τη δεξιά, δεν παίρνω όρκο, για να ρίξεις πέντε φάσκελα στον εμπειροτέχνη πολιτικό αναλυτή, θείο Αφεντούλη, σε ανταπόδοση των «γαλλικών» του τίτλου.
Στην αφεντιά σου απευθύνεται η διευκρίνιση που κατάντησε τη χώρα μας περίγελο της οικουμένης, με αποτέλεσμα να εισπράττουμε ειρωνικές…
Ναι, αναγνώστη μου, που ύψωσες την αριστερά ή τη δεξιά, δεν παίρνω όρκο, για να ρίξεις πέντε φάσκελα στον εμπειροτέχνη πολιτικό αναλυτή, θείο Αφεντούλη, σε ανταπόδοση των «γαλλικών» του τίτλου.
Στην αφεντιά σου απευθύνεται η διευκρίνιση που κατάντησε τη χώρα μας περίγελο της οικουμένης, με αποτέλεσμα να εισπράττουμε ειρωνικές…
Τοποθετήσεις για τυχόν αθετήσεις.
Κακά τα ψέματα, αναγνώστη μου. Αν περιμένεις να αποποιηθούμε το κοσμητικό, επικαλούμενοι καμιά σοφία μεγάλου ανδρός, όπως έπραξε ο πολύς δόκτωρ Σόιμπλε, προ ημερών στο Νταβός, όταν κάλεσε τον Αλέξη να τηρήσει τα συμπεφωνημένα, αναφωνώντας: «Είναι η εφαρμογή, ανόητε», προεκλογική ρήση του Μπιλ Κλίντον για την οικονομία που τον έχρισε πλανητάρχη, ελέω λαού, ως γνωστόν, σε κόβουμε να μας φασκελώνεις εις τους αιώνας των αιώνων.
Αμήν και πού είσαι; Αν σου περισσεύει καμιά μούντζα, ρίχ’ την κατά Βερολίνο μεριά, για να μας απαλλάξεις από τον κόπο, καθότι η γερμανική αμετροέπεια που έθιξε όλες και όλους εμάς τις Ελληνίδες και τους Έλληνες, διά της δημόσιας προσβολής του Πρωθυπουργού, δεν καταπίνεται εύκολα, βεβαίως – βεβαίως, κι ας λένε οι εκπρόσωποι του δόκτορος τα δικά τους κάθε τόσο στα ΜΜΕ, ήτοι «φτηνές δικαιολογίες», κατά το κοινώς λεγόμενο.
Όμως, σκέψου κιόλας, πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα, αν την υλοποίηση τής συμφωνίας με τους εταίρους – δανειστές δεν παρεμπόδιζε μια άλλη εφαρμογή, αυτή των προεκλογικών υποσχέσεων, όπως προαναφέραμε, και λόγω περιορισμένου χώρου συνεχίζουμε εμμέτρως, για να κερδίσουμε έδαφος, λέμε τώρα, απαγγέλλοντας:
Ευώδη και χρειώδη.
Αλέξη, ο προκάτοχος ευρών άδεια ταμεία,
δεν υπεσχέθη στον λαό ελάφρυνση καμία.
Ζήτησε κάποια ανοχή να επιβάλλει φόρους,
και με γεμάτο μπεζαχτά να δει τους αχθοφόρους.
Μα δυστυχώς λογάριασε χωρίς τους συριζαίους
που ξέρουνε να εκφωνούν λόγους πολύ ωραίους,
για να ακούνε οι φτωχοί, εργάτες και αγρότες,
και να ψηφίζει ο λαός αριστερούς ιππότες.
Ιδού η κάλπη μίλησε, «έφαγε» τον Αντώνη,
μα έμεινε ερώτημα μη σκάσει το κανόνι,
να κάθεται στα κάρβουνα το νέο το κουβέρνο
που πρέπει στα δοσίματα να βάλει ένα φρένο.
Κι εδώ κουβέντες δεν χωράν, «ευώδη» δεν μετράνε,
οι εκλογείς αγρίεψαν, το τάξιμο ζητάνε,
έχουν κλεισμένα τα αυτιά εις την πολυλογία
και μόλις «θα» ακούσουνε, σκαρώνουν απεργία.
Όσοι, λοιπόν, αρέσκονται σε παραμύθια «ευώδη»,
με τι καρδιά, με τι ψυχή θα πράξουν τα χρειώδη;
Η Κουμουνδούρου, δηλαδή, θα επιβάλλει φόρους,
όταν σεισάχθεια έταξε σ’ όλους τους ψηφοφόρους;
Είναι σκληρό το δίλημμα περί εφαρμογής,
τις υποσχέσεις, βλέπετε, μιας κάποιας αλλαγής,
οι πιστωτές τις θεωρούν ανόητες απόψεις
και διάλεξε, αριστερέ, ποια σύνταξη θα κόψεις.
«Να μπω σ’ ένα σκοτεινό δωμάτιο γεμάτο δυναμίτες κρατώντας κερί;» αναρωτήθηκε, με νόημα στο Νταβός, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, προ της εύλογης απαίτησης του Πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα, για λασκάρισμα της μέγγενης, που ανταπάντησε (σ.σ. ελεύθερη απόδοση): «Όχι, αλλά επειδή ούτε το σκοτάδι γίνεται ανεκτό σήμερα, ώρα να απομακρύνουμε τους δυναμίτες».
Καλοζυγισμένη απάντηση, όσο να πεις, αναγνώστη μου. Ωστόσο, τώρα που το ξανασκέφτομαι, μέχρι να καθαρίσει η Ευρωζώνη από τις «νάρκες», αν προσκαλούσαμε τον δόκτορα να ρίξει φως με το κερί στη «μπαρουταποθήκη» του λαϊκισμού, λες να την έβγαζε καθαρή; Δεν ελπίζω!…
-Ω-