Σφήνες του Αφεντούλη
Αναγνώστες μου, Τρίτη, 17 Ιανουαρίου, του αγίου Αντωνίου, σήμερα, βοήθειά μας(!), να χαίρονται τ’ όνομα όλες όσες ή όλοι όσοι γιορτάζουν, του πρώην Πρωθυπουργού, Αντώνη Σαμαρά, προεξάρχοντος, «χρόνια πολλά», από καρδιάς εμπειροτέχνη πολιτικού αναλυτή, θείου Αφεντούλη, αλλά πού χάθηκε αυτή η ψυχή;
Ναι, για(!), και προς αποφυγή τυχόν παρεξηγήσεων, για την από «σφηνών» διακριτική μεταχείριση, σπεύδουμε να διευκρινίσουμε πως ο τίτλος προαναγγέλλει τη λόγω της ημέρας πρόθεσή μας να θέσουμε τη μεταξύ τεφτετέρηδων ημών και Κουαρτέτου των Θεσμών πολυσυζητημένη επιστολογραφία των τελευταίων ημερών, υπό το πρίσμα των πεπραγμένων του Αντώνη, διαφωνείτε, αναγνώστες μου;
Δεν νομίζω(!), αφού με τον νομπελίστα, Γιώργο Σεφέρη, να προειδοποιεί (σ.σ. ελεύθερη απόδοση): «Σβήνοντας ένα κομμάτι από το παρελθόν, σβήνεις κι ένα αντίστοιχο κομμάτι από το μέλλον» και τον στοχαστή, Δημήτριο Γρ. Καμπούργλου, να επαυξάνει, ισχυριζόμενος: «Οι Έλληνες, για να πάνε μπροστά, πρέπει να κοιτάζουν πίσω» τα ιστορικά προηγούμενα βοηθούν να αποφύγουμε κακοτοπιές, εξ ου τα κατωτέρω:
Επί χάρτου σχέδια να φανούν τα «ναρκοπέδια».
Διότι, αν δεν ξεκαθαρίσουμε τις συντεταγμένες, εντός των οποίων κρύβεται επί μια ολάκερη εφταετία το πολυπόθητο ξέφωτο, που να μην το βρίσκουν λοκατζήδες, αναλώσαντες την ευδόκιμη θητεία τους σε λυσιτελείς εξερευνήσεις, κακά μαντάτα διαισθανόμαστε, εσείς(;), τι γράφω ο άνθρωπος!
Αναστατωμένους σας κόβουμε, βρε θηρία(!), πλην του φιλελεύθερου μικροσυνταξιούχου (σ.σ. ημιονηγός, εκπαιδευμένος σε εφοδιοπομπές αλπικού υψομέτρου, γράφει τ’ «απολυτήριο», δοξάστε μας!), «Μήτσου», βεβαίως – βεβαίως, που ως (πεινα)λέων(!), αναφώνησε: «Στον υπουργό Εθνικής Άμυνας, Πάνο Καμμένο, απευθύνατε ανιχνευτικό αίτημα;».
Ωστόσο, ξεχνάει πως ο ακοίμητος φρουρός πετάει ένα πίσω από το άλλο τα «εφ’ όπλου λόγχη» νούμερα στα ανατολικά σύνορα, αφότου ο «σουλτάνος», Ταγίπ Ερντογάν, αμφισβήτησε τη συνθήκη της Λωζάννης. Κι αδυνατώντας να αφήσει το πόστο του, καθιστά την αναδρομή μας «μόνη λύση», οπότε δώστε βάση.
Εντάξει, δεν λέμε. Υπάρχουν κι άλλοι διανοούμενοι, που, αν δεν απατόμαστε, έχουν πει: «Δεν οδηγείς αυτοκίνητο, κοιτάζοντας μόνο τους καθρέφτες», αλλά τέτοια θα σχολιάζουμε τώρα, όταν το «πρόσω ολοταχώς» του πρώην «τσάρου», Γιάνη, «ένα “νι”, ωχ το “Grexit” πώς πονεί!», Βαρουφάκη, λίγο έλειψε να μας ρίξει στα βράχια, έξω από δω και μακριά(!);
Κάλλιο, λοιπόν, να ανατρέξουμε στο «αρχείο» του ίδιου, εκ του οποίου, στις αρχές του περασμένου Δεκέμβρη και επ’ ευκαιρία παρουσίασης του βιβλίου του, «Η αρπαγή της Ευρώπης», αποκάλυψε τις από Ιουνίου 2014 προθέσεις του δόκτορος Σόιμπλε να ρίξει την κυβέρνηση του Αντώνη, προκαλώντας την εύλογη θλίψη τής επίσης φιλελεύθερης, κυρίας «Μήτσαινας», άδουσας σε παράφραση Δήμητρας Γαλάνη:
Τα γαλάζια τα γράμματα,
κάθομαι και διαβάζω
και με πιάνουν τα κλάματα,
καθώς πίσω κοιτάζω.
Στα γαλάζια τα γράμματα
λιγοστές οι δεσμεύσεις,
Θεέ μου, ποια «φαντάσματα»,
προμηνούσαν πτωχεύσεις.
Χαρδούβελη γράμματα
ένα δισ. όλο κι όλο
ιδού μέτρα δυσβάσταχτα,
τα κατά Τσακαλώτο.
Μα δικά τους τα γράμματα,
«μαχαιριά» κάθε λέξη
και προβλέπονται δράματα,
σας ρωτώ τι έχω φταίξει;
Όμως, έχω κουράγιο
και δεν βάζω τα κλάματα,
τούτο δω το «ναυάγιο»,
θα σιάξει η ΝουΔου εις τα πράγματα,
«Οι Θεσμοί, αποδεχόμενοι την επιστολή Τσακαλώτου, παρέπεμψαν τυχόν εκλογές στις καλένδες» πετάχτηκε ο «Μήτσος», στο σημείο αυτό, αναγνώστες μου, αλλά επειδή το χαρτί τέλειωσε, περισσότερα γράμματα αύριο, πλούσια η επιστολογραφία γαρ!…
