Οι δυο αυτοί προορισμοί μπορούν να συνδυαστούν σε μια ημερήσια εκδρομή. Τα Τέμπη απέχουν 65 χλμ από την Κατερίνη και τα Μετέωρα άλλα 80, σύνολο 145.
ΤΕΜΠΗ
Μετά τα διόδια, τον Σταθμό Εξυπηρέτησης Αυτοκινητιστών (ΣΕΑ) Λεπτοκαρυάς και το πρώτο από τα 3 τούνελ, είναι η έξοδος από την Εθνική Οδό (υπάρχει σχετική πινακίδα σε χρώμα κεραμιδί).
Εκτός από το επιβλητικό τοπίο με τους θεόρατους βράχους που υψώνονται κατακόρυφα από τις δύο πλευρές του Πηνειού Ποταμού στον Όλυμπο και την Όσσα, και κόβουν την ανάσα, ενδιαφέρον παρουσιάζει η κρεμαστή γέφυρα, το εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής, το αγίασμα και η γραφική καφετέρια στην όχθη του ποταμού. Το καλοκαίρι υπάρχει και καραβάκι που κάνει μια όμορφη διαδρομή στο ποτάμι («Το πλοίο της αγάπης»).
ΜΕΤΕΩΡΑ
Μετά τα Τέμπη ξαναμπαίνεις στην Εθνική Οδό. Αφού περάσεις το 2ο και το 3ο τούνελ – που είναι και το μεγαλύτερο μήκους 6 χλμ., λίγο πριν τα διόδια Μακρυχωρίου είναι ο Σταθμός Εξυπηρέτησης Αυτοκινητιστών (με τουαλέτες, καφετέρια, εστιατόριο κλπ.).
Ένα χιλιόμετρο μετά τα διόδια μπαίνεις στον μεγάλο κάμπο της Θεσσαλίας. Θα συναντήσεις 4 εξόδους από τον αυτοκινητόδρομο προς Λάρισα, Α, Β, Γ, Δ.
Θ βγεις από τον τέταρτο, τον Δ (υπάρχει πινακίδα προς Καρδίτσα/Τρίκαλα).
Από εκεί και πέρα πηγαίνεις στα Τρίκαλα. Έχει μια-δυο διασταυρώσεις που πρέπει να προσέξεις τις πινακίδες.
Όταν μπεις στην Καλαμπάκα, πώς θα πας τα Μετέωρα :
Διασχίζεις την Καλαμπάκα, όπως σε πάει ο δρόμος.
Ακολούθησε τις πινακίδες είτε προς ΚΑΣΤΡΑΚΙ είτε προς ΜΕΤΕΩΡΑ.
Από τη στιγμή που θα φτάσεις έτσι στην (δυτική) άκρη της πόλης, και θα αρχίσεις να ανηφορίζεις:
- η απόσταση μέχρι το πιο μεγάλο και στο πιο ψηλό μέρος και μοναστήρι (το Μεγάλο Μετέωρο), έχει συνέχεια στροφές, και είναι αρκετά μεγάλη –περίπου 2-3 χιλιόμετρα.
- Θα μπεις στο προάστιο ΚΑΣΤΡΑΚΙ.
1Η στάση στο ΚΑΣΤΡΑΚΙ.
Θα βγεις από το δρόμο, δεξιά, μετά από 200 μέτρα.
Από την πλατειούλα με την μικρή εκκλησία η θέα των θεόρατων βράχων είναι εντυπωσιακή – βγάλε φωτογραφίες.
2η στάση στο μοναστήρι Αγ. Βαρβάρας ή Ρουσάνου (μικρό γυναικείο).
Μικρός χώρος για πάρκινγκ πάνω στο δρόμο.
120 σκαλιά. Στη μέση της διαδρομής των σκαλιών υπάρχει τουαλέτα. Εξαιτίας της πολυκοσμίας συνήθως μυρίζει άσχημα.
3η στάση στο Μεγάλο Μετέωρο (ή Μεταμόρφωσης του Σωτήρος).
Τρίτη & Τετάρτη αν θυμάμαι καλά είναι κλειστό. Ώρες λειτουργίας 09.00 – 17.00
Είναι το σπουδαιότερο. Υπάρχει μεγάλο πάρκινγκ, καντίνα, θέα.
Σκαλοπάτια 40 προς τα κάτω, 115 προς τα πάνω.
Κάπου στη μέση των σκαλοπατιών μπορείς να βγάλεις φωτογραφία με φόντο το διπλανό μοναστήρι Βαρλαάμ.
Είσοδος Οι γυναίκες φορούν ένα ελαφρύ άχαρο φουστάνι που δένει με κορδόνια.
Μουσείο χειρογράφων
Μουσείο παλαιάς τράπεζας (τραπεζαρίας)
Μουσείο οινοθήκης
Μηχανισμός αναβατορίου με δίχτυ
Πρατήριο εικόνων και σουβενίρ
Τουαλέτα, καθαρή, δίπλα στο κιόσκι της ταράτσας (υπάρχουν πινακίδες).
Κιόσκι με θέα προς μονή Βαρλαάμ. Βγάλε φωτογραφίες.
Πανοραμική θέα γύρω-γύρω και κάτω προς Καλαμπάκα.
Αν έχεις χρόνο, δυνάμεις σωματικές, και διάθεση, μπορείς να δεις επίσης κι άλλα 3 μοναστήρια:
Βαρλαάμ.
Είναι διπλανό στο Μεγάλο Μετέωρο (στο δρόμο επιστροφής κατηφορικά πλέον, στα 200-300 μέτρα) και παρόμοιο, αλλά πιο μικρό.
196 σκαλοπάτια.
Αγία Τριάδα.
Συνεχίζοντας την επιστροφή από τον ίδιο κατηφορικό και με στροφές δρόμο, μετά από 1 χλμ. στη διχάλα, αριστερά 300-400 μέτρα ομαλός ανηφορικός ασφάλτινος δρόμος.
Δεν υπάρχει πάρκινγκ – παρκάρεις πάνω στο δρόμο.
Κατηφορικός πεζόδρομος, ομαλός, 400 μέτρα μέχρι τη βάση του βράχου και τα σκαλοπάτια.
Στο δρόμο, εάν είναι πρωί, μπορείς να βγάλεις φωτογραφίες με φόντο τη μονή, τους μαύρους τεράστιους βράχους και τις μονές Βαρλαάμ και Μεγ. Μετέωρο.
Βαγονάκι εναέριας μεταφοράς πραγμάτων της μονής.
Μηχανισμός για δίχτυ. Κυκλική σκάλα 140 σκαλοπάτια.
Άγιου Στέφανου
Ανοίγει στις 15.00
Μουσείο.
Φαγητό μεσημέρι. Καλύτερα σε εστιατόριο μέσα στην πόλη, διότι τα τουριστικά κατά μήκος του ανηφορικού δρόμου που οδηγεί στα μοναστήρια έχουν μικρή ποικιλία (ψητά & της ώρας) και είναι πιο ακριβά.
Ρώτησε πού έχει εστιατόριο μέσα στην πόλη, ή και στο δρόμο μετά την Καλαμπάκα.
Τηλέφωνα
Αστυνομία Καλαμπάκας 2432076100
Μονές
Βαρλαάμ 22277
Μεγάλου Μετεώρου 22278
Αγίου Στεφάνου 22279
Ρουσάνου (Αγ.Βαρβάρας) 22649
Αγίας Τριάδας 22220
Αγ.Νικολάου Αναπαυσά 22375
Γενικές πληροφορίες για τα Μετέωρα
Πάνω από την Καλαμπάκα, υψώνονται περήφανοι και επιβλητικοί οι πέτρινοι βράχοι των ΑΓΙΩΝ ΜΕΤΕΩΡΩΝ, γεμάτοι απολιθωμένα όστρακα, μαρτυρώντας ένα μοναδικό γεωλογικό φαινόμενο. Στο μετεωρίτικο τοπίο το ύψος των βράχων φτάνει τα 400 μέτρα. Είναι το σημαντικότερο μετά το Άγιο Όρος, μοναστικό συγκρότημα στην Ελλάδα.
Στις απάτητες αυτές κορφές, γύρω στο 1100 μ.Χ., έφτασαν στα Μετέωρα οι πρώτοι Ασκητές.
Σκαρφάλωσαν και φώλιασαν σαν τα πουλιά μέσα στις σπηλιές και στις κουφάλες των βράχων απομονωμένοι αναζητώντας εκεί με προσευχές και νηστείες την ψυχική τους πληρότητα και λύτρωση.
Οι βράχοι βρίσκονται μεταξύ γης και ουρανού. Όσοι είχαν την υπομονή να τους μετρήσουν βρήκαν ότι ξεπερνούν τους χίλιους.
Τον 14ο αιώνα, ο Όσιος Αθανάσιος ο Μετεωρίτης, συγκροτεί το πρώτο οργανωμένο μοναστικό κοινόβιο με κανονισμούς και το οργάνωσε σύμφωνα με το τυπικό των οργανωμένων μονών του Αγίου Όρους.
Ονομάστηκαν Μετέωρα από τον Όσιο Μετεωρίτη Αθανάσιο της Μονής του Μεγάλου Μετεώρου. Έκτοτε πάνω στους Ιερούς Βράχους ήρθαν και εγκαταστάθηκαν Μοναχοί και Μοναχές, οι οποίοι κοπιάζουν μέρα και νύχτα με εργασία, νηστεία, αγρυπνία, όχι μόνο για τη δική τους σωτηρία αλλά και για τη σωτηρία όλων των ανθρώπων με πολύωρες προσευχές και παρακλήσεις.
Ιδρύθηκαν από το 1350 έως το 1500 μ.Χ. 24 μοναστήρια αλλά με τη φθορά του χρόνου και το πέρασμα των αιώνων οι περισσότερες από τις Μονές ερημώθηκαν και λιγοστά χαλάσματα υπάρχουν σήμερα. Στις αρχές του 18ου αιώνα αρχίζει η παρακμή του Μετεωρίτικου μοναχισμού, με αποτέλεσμα, τόσο ο αριθμός των Μονών, όσο και των Μοναχών, να μειώνεται αρκετά και οι λίγοι Μοναχοί φροντίζουν για την επιβίωση και ανασυγκρότησή τους.
Από το 1960 και μέχρι σήμερα άρχισαν εργασίες αναστήλωσης και συντήρησης των μνημείων με έξοδα και φροντίδα των μοναχών της Αγιομετεωρίτικης μοναστικής πολιτείας.
Σε συνεργασία με την 7η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων γίνεται αναστήλωση των μοναστηριακών κτιρίων.
Επίσης οι μοναχοί και οι μοναχές με έξοδά τους και με τη φροντίδα τους συντηρούν καλλιτεχνικά χειρόγραφα, φορητές εικόνες και αγιογραφίες, χρυσοκέντητα και ξυλόγλυπτα αντικείμενα, ιερά κειμήλια και σκεύη άφταστης τέχνης, καθοριστικής ιστορικής και εθνικής αξίας.
Στον τομέα της επικοινωνίας και της προβολής των Αγίων Μετεώρων η Μοναστική Πολιτεία έχει να επιδείξει ένα μεγάλο και συγκεκριμένο έργο.
Έχουν εκδώσει μεγάλο αριθμό βιβλίων επιστημονικού και αισθητικού επιπέδου, σε πολλές γλώσσες, καλλιτεχνικά λευκώματα, βιογραφίες Αγίων και τουριστικούς οδηγούς.
Κυκλοφορούν:
- ντοκιμαντέρ σε βιντεοκασέτα <Άγια Μετέωρα: οι κατακόμβες του ουρανού> σε πολλές ξένες γλώσσες.
- Ακουστικές κασέτες: <Μετέωρα τα Ιερά> με Βυζαντινούς ύμνους καθώς επίσης κάρτες, αφίσες φυλλάδια, κλπ.
Πολλές από τις εκδόσεις έχουν διανεμηθεί δωρεάν σε γραφεία του ΕΟΤ, υπηρεσίες και φορείς του εσωτερικού και εξωτερικού για τη διαφώτιση των Ελλήνων ομογενών και των ξένων, επιτελώντας σημαντικό εθνικό έργο.
Στις 29 Σεπτεμβρίου 1990 η Μοναστική Πολιτεία των Μετεώρων είχε την εξαιρετική τιμή να δεχτεί την επίσκεψη του Οικουμενικού Πατριάρχη Δημητρίου.
Τα Άγια Μετέωρα είναι αναγνωρισμένα ως διατηρητέο και προστατευόμενο μνημείο της ανθρωπότητας από την UNESCO και άλλους διεθνείς οργανισμούς.
Το 1995 ανακηρύχθηκε τόπος Ιερός, αναλλοίωτος και απαραβίαστος που του εξασφαλίζει την Ορθόδοξη αυθεντικότητά του και την αποτελεσματική προστασία του.
Μοναχοί και μοναχές αφιερωμένοι στο Χριστό, γαλουχημένοι στη ” Θηβαΐδα των Σταγών” κουβαλούν στις καρδιές τους το Θρησκευτικό χαρακτήρα, το πολιτισμικό περιεχόμενο των Αγίων Μετεώρων αλλά και πνευματικό και εθνικό ρόλο της μοναστικής πολιτείας μας στο σύγχρονο κόσμο.
Η συμβουλή των Μονών στο θέμα της παιδείας υπήρξε σημαντικότατη
Ίδρυσαν σχολεία για να σωθεί η Ελληνική γλώσσα και μαζί και η Ορθόδοξη πίστη. Για το σκοπό αυτό στα μέσα του 16ου αιώνα είχε συγκροτηθεί η Σωκράτους Ακαδημία εν Μετεώρων.
Μέσα στα Μοναστήρια, με την λατρευτική ζωή διατηρήθηκε μαζί με την Ορθόδοξη Πίστη και ανόθευτη η ελληνική γλώσσα, αυτή που επέτρεπε στους σκλαβωμένους να κατανοούν το Ψαλτήρι και την Οκτώηχο και να διατηρούν σε αγωνιστική εγρήγορση την εθνική τους συνείδηση και τον πόθο τους για την απόκτηση της λευτεριάς.
Η τοποθεσία και οι Ιερές Μονές σου προξενούν απροσδιόριστα συναισθήματα.
Το άγριο περιβάλλον γύρω-γύρω, το ζεστό πλησίασμα των Μοναστηριών και οι έντονες συναισθηματικές φορτίσεις πλημμυρίζουν τον άνθρωπο, τον απομακρύνουν από την καθημερινότητα. Τόπος ιδανικός για την κλίμακα «της εν Χριστώ ζωής”.
Διά πίστεως
Λέγεται ότι, πριν από χρόνια δοκιμάστηκε η πίστη χιλιάδων Αμερικανών και άλλων τουριστών, όταν ένας διάσημος ακροβάτης αποφάσισε να περπατήσει πάνω σε τεντωμένο σχοινί πάνω από τον καταρράκτη του Νιαγάρα. Δόθηκε τότε μεγάλη δημοσιότητα, μαζεύτηκαν χιλιάδες κόσμος να παρακολουθήσει το παράτολμο εγχείρημα, τα κανάλια της τηλεόρασης κατέγραψαν όλες τις λεπτομέρειες. Πριν ξεκινήσει από τη μια άκρη του σχοινιού, ο ακροβάτης φώναξε και ρώτησε τον κόσμο,
– Πιστεύετε ότι μπορώ να περάσω;
– Πιστεύουμε! Πιστεύουμε! Απάντησαν όλοι.
Κι αυτός με προσεκτικά βήματα, άρχισε να προχωράει. Όλοι κρατούσαν την ανάσα τους. Κάπου στο μέσο της διαδρομής, στο πιο επικίνδυνο σημείο, ακριβώς πάνω από την άβυσσο, ταλαντεύτηκε λίγο, αλλά τελικά βρήκε την ισορροπία του και με σταθερά βήματα συνέχισε και έφτασε στην άλλη άκρη. Όλοι ανάσαναν με ανακούφιση και ξέσπασαν σε χειροκροτήματα.
Μετά από αυτό ο ακροβάτης έβαλε στον ώμο το μικρό του γιο και ξαναρώτησε,
– Πιστεύετε ότι μπορώ να περάσω πάλι;
– Πιστεύουμε! Πιστεύουμε! Απάντησαν όλοι.
Κι αυτός αργά- αργά, με πολύ προσοχή, άρχισε να περπατάει πάνω στο σχοινί. Όταν έφτασε στο μέσο της διαδρομής, στο πιο επικίνδυνο σημείο, πολλοί δεν άντεξαν την αγωνία και έστρεψαν αλλού τα μάτια τους να μη βλέπουν. Αυτός όμως με πολύ προσεκτικά βήματα συνέχισε και έφτασε στην άλλη άκρη. Όλοι ανάσαναν με ανακούφιση και ξέσπασαν σε ακόμα πιο δυνατά χειροκροτήματα.
Μετά από αυτό ο ακροβάτης ρώτησε,
– Τώρα που είδατε και πιστεύετε ότι μπορώ να περάσω έχοντας στον ώμο μου ένα μικρό παιδί, ποιος από σας θέλει να μου δώσει το παιδί του να περάσω μ’ αυτό;
Ξαφνικά έπεσε μεγάλη σιωπή. Κανείς δεν βρέθηκε!
Κάτι παρόμοιο συνέβη πέρσι κι εδώ στην Ελλάδα. Ένας διάσημος Βρετανός καθηγητής θρησκειολογίας στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης αποφάσισε να έλθει στην Ελλάδα και να μελετήσει την Ορθόδοξη παράδοση. Αφού επισκέφτηκε το Άγιο Όρος, πήγε και στα Μετέωρα να μελετήσει κι εκεί τα μοναστήρια. Είχε μαζί του συστατικές επιστολές από το πανεπιστήμιο και οι ηγούμενοι των μοναστηριών με προθυμία τον ξενάγησαν στις βιβλιοθήκες, τα οστεοφυλάκια και τα άλλα ενδιαφέροντα.
Κάποια στιγμή του έδειξαν και το βαρούλκο με το μεγάλο δίχτυ, εκείνο το εργαλείο με το οποίο παλιότερα όλα τα μοναστήρια ανέβαζαν τους μοναχούς από πολύ χαμηλά μέχρι ψηλά πάνω, στην κορυφή των βράχων. Ρώτησε τι ήταν και σε τι χρησίμευε. Και του απάντησαν,
– Τώρα που χτίσαμε τις σκάλες, οι επισκέπτες και εμείς ανεβαίνουμε με τα πόδια. Το δίχτυ το χρησιμοποιούμε μόνο για να ανεβάζουμε προμήθειες και άλλα υλικά.
– Μπορώ να το δοκιμάσω;
– Πολύ ευχαρίστως.
Κατέβηκαν όλοι κάτω, στην άκρη του γκρεμού. Κατέβασαν με το βαρούλκο και το δίχτυ. Ο καθηγητής το κοίταξε καλά – καλά. Έριξε μια ματιά στον γκρεμό 300 μέτρα από κάτω, κι άλλη μια ματιά στην κορυφή 200 μέτρα πάνω.
Του άνοιξαν την τρύπα για να μπει στο δίχτυ, αυτός όμως δίστασε για λίγο. Κοίταξε το σχοινί, από το οποίο κρεμόταν το δίχτυ. Του φάνηκε πολύ λεπτό.
– Δε μου λέτε, αυτό το σχοινί κάθε πότε το αλλάζετε;
– Όποτε σπάζει !!!
Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης
