Τα πράγματα για τη χώρα μας πάνε από το κακό στο χειρότερο. Από την δειλή έστω ανάπτυξη ξαναπέσαμε στην ύφεση. Το δημοσιονομικό χρέος αντί να μικραίνει, μεγαλώνει. Φόροι καινούργιοι προστίθενται στους παλιούς. Η ποιότητα της ζωής μας συνεχώς υποβαθμίζεται. Τα μέτωπα στο εσωτερικό και το εξωτερικό αντί να μειώνονται αυξάνονται. Τα εξωτερικά μας σύνορα απειλούνται. Γερμανία και Τουρκία- φίλοι και σύμμαχοι μας κατά τα λοιπά – αγνοούν παντελώς την Ελλάδα και οι δυό τους αποφασίζουν πώς θα αντιμετωπίσουν το προσφυγικό ζήτημα στο ελληνικό Αιγαίο.
Τα πράγματα για τη χώρα μας πάνε από το κακό στο χειρότερο. Από την δειλή έστω ανάπτυξη ξαναπέσαμε στην ύφεση. Το δημοσιονομικό χρέος αντί να μικραίνει, μεγαλώνει. Φόροι καινούργιοι προστίθενται στους παλιούς. Η ποιότητα της ζωής μας συνεχώς υποβαθμίζεται. Τα μέτωπα στο εσωτερικό και το εξωτερικό αντί να μειώνονται αυξάνονται. Τα εξωτερικά μας σύνορα απειλούνται. Γερμανία και Τουρκία- φίλοι και σύμμαχοι μας κατά τα λοιπά – αγνοούν παντελώς την Ελλάδα και οι δυό τους αποφασίζουν πώς θα αντιμετωπίσουν το προσφυγικό ζήτημα στο ελληνικό Αιγαίο. Αποφασίζουν λες και δεν υπάρχει η Ελλάδα! Οσο για τα σύνορά μας με το κρατίδιο των Σκοπίων το κλείσιμο τους για πρόσφυγες και μετανάστες είναι πολύ πιθανό να το αναλάβουν Ευρωπαϊκές δυνάμεις.
Και το ελληνικό κράτος, η ελληνική κυβέρνηση τι κάνει για όλα αυτά; Κατηγορεί για όλα ανεξαιρέτως τις πριν από την «πρώτη φορά Αριστερά» κυβερνήσεις. Η ίδια δεν φταίει για τίποτα. Λευκή περιστερά. Ευθύνονται οι κυβερνήσεις της Μεταπολίτευσης συλλήβδην! Για όλα. Και για το τρίτο Μνημόνιο και για το Προσφυγικό και για ό,τι άλλο ήθελε προκύψει. Όλα όσα έκαναν οι κυβερνήσεις της Μεταπολίτευσης ήταν στραβά κι ανάποδα, αντιθέτως όλα όσα έκανε και κάνει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ είναι σωστά και δίκαια. Κι αν κάποιος τους αναφέρει τα ουκ ολίγα – γνωστά σε όλους – ζημιογόνα για τη χώρα και το λαό που έκαναν η «πρώτη και δεύτερη φορά Αριστερά» κυβέρνησή τους, θα λάβει την κατηγορηματική διαβεβαίωση ότι … δεν φταίει η κυβέρνηση καθόλου αλλά οι ξένοι! Όχι βέβαια πως κι εκείνοι δεν έχουν τις ευθύνες τους αλλά το να φορτώνονται όλα τα λάθη και οι παραλείψεις στους άλλους είναι όχι μόνο ανακρίβεια αλλά και ανευθυνότητα.
Θυμίζουν τον προπάτορά μας τον Αδάμ ο οποίος όταν ρωτήθηκε από το Θεό γιατί παρέβη την εντολή Του και έφαγε καρπό από το δένδρο της γνώσης του καλού και του κακού, αντί να ζητήσει συγνώμη δικαιολογήθηκε λέγοντας: «Δεν φταίω εγώ Κύριε. Η γυναίκα που Εσύ μου έδωσες έφαγε πρώτα η ίδια και με παρέσυρε κι εμένα». Δείτε την ανευθυνότητα και την αγνωμοσύνη του ανθρώπου. Ρίχνει την ευθύνη πρώτα στο.. Θεό (έφταιγε λέει γιατί δεν του έδωσε καλή γυναίκα!) και στη γυναίκα του την Εύα γιατί.. τον παρέσυρε! Λες και ήταν κάποιο μωρό και άβουλο παιδάκι. Κάπως έτσι εμφανίζονται και οι σημερινοί κυβερνώντες. Και κάποιοι άλλοι κατά το παρελθόν.
Ωστόσο η χώρα μας διέρχεται πολύ επικίνδυνη περίοδο. Και το μεγαλύτερο τμήμα του λαού μας υποφέρει και βασανίζεται. Οι κινητοποιήσεις των ημερών, όπως και η τελευταία μεγαλειώδης απεργία δεν είναι και δεν ήταν τίποτα άλλο από εκδηλώσεις οργής, αγανάκτησης και απόγνωσης. Προφανές το χρέος του πολιτικού μας κόσμου να βρει την καλύτερη δυνατή λύση ώστε να σταματήσει ο κατήφορος της χώρας και της οικονομίας.
Η κυβέρνηση επιβάλλεται ή να σοβαρευτεί και να αναλάβει τις ευθύνες της ή να παραιτηθεί. Χρόνος άλλος για χάσιμο δεν υπάρχει. Οσο περνάει ο καιρός, τόσο οι κίνδυνοι ακόμα και για την εδαφική ακεραιότητα της πατρίδας μας μεγαλώνουν. Αν δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες των καιρών ( κάτι που καθημερινά αποδεικνύεται) τότε δύο μόνο λύσεις απομένουν: Κυβέρνηση συνεργασίας όλων των φιλοευρωπαϊκών κομμάτων ( δηλ. πλην ΚΚΕ και Χρυσής Αυγής) ή εκλογές.
Κι επιτέλους ας σταματήσει πλέον να ψεύδεται συνεχώς κατηγορώντας τις προηγούμενες κυβερνήσεις. Από τη Μεταπολίτευση (Ιούλιος 1974) μέχρι και το 2008 εκατοντάδες Έλληνες πολιτικοί πρόσφεραν πολλά στην πατρίδα. Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να τα εκμηδενίζει όλα, αλλά η ιστορία θα γράψει για τα μεγάλα επιτεύγματα της μεταπολιτευτικής περιόδου. Όπως για τη νομιμοποίηση του ΚΚΕ από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, την παλιννόστηση 65.000 πολιτικών προσφύγων με πρωτοβουλία του Ανδρέα Παπανδρέου, την αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης (1941-1944), την άρση των συνεπειών του εμφυλίου πολέμου, την αναμόρφωση της δημόσιας υγείας και πολλά άλλα. Οικονομικά δε ήμασταν ανάμεσα στις 25 πλουσιότερες χώρες του κόσμου.
Για να βγούμε από την κρίση θα πρέπει πρώτα να κατανοήσουμε σωστά και πλήρως τι μας οδήγησε σ’ αυτή και μετά να ψάξουμε και να βρούμε τα μέτρα που πρέπει να πάρουμε ώστε να καταστεί εφικτή η επάνοδός μας στην κανονική οικονομική και πολιτική ζωή.
Συνεχίζεται