Ακόμα και το παραμικρό χωριό στη Σουηδία έχει ποδηλατόδρομο, φαρδύ και ασφαλή, χωρίς εμπόδια, χωρίς λακκούβες, χωρίς προβλήματα.
Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης
Χαίρεσαι να κυκλοφορείς με το ποδήλατο σου, για να πας στη δουλειά, για μια βόλτα ή για ψώνια. Σ’ αυτή τη χώρα όλοι το χρησιμοποιούν, ακόμα και οι Δήμαρχοι, οι Υπουργοί, ακόμα και ο πρωθυπουργός.
Δεν βάζουν λουκέτα ούτε αλυσίδες, κι όμως κανείς δεν τα κλέβει, απλούστατα, διότι όλοι έχουν το δικό τους ποδήλατο και από μικρά παιδιά έμαθαν να σέβονται ο ένας τον άλλον.
Στη χώρα μας συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Ούτε ποδηλατόδρομους έχουμε, ούτε οι οδηγοί αυτοκινήτων σέβονται τους ποδηλάτες. Με αποτέλεσμα οι ποδηλάτες να παίζουν τη ζωή τους κορώνα-γράμματα.
Εννοείται ότι οι Δήμαρχοι μας, οι Βουλευτές, Υπουργοί κλπ. κυκλοφορούν με πανάκριβα αυτοκίνητα και δεν καταδέχονται το ποδήλατο.
Δυο φορές μου έκλεψαν το ποδήλατο.
Την πρώτη το είχα παρκάρει έξω από το φαρμακείο, στη βιασύνη μου ξεκλείδωτο, κι όταν επέστρεψα δεν το βρήκα, κάποιος το έκλεψε.
Τη δεύτερη φορά ήμουν πιο υποψιασμένος και προσεκτικός όχι μόνο το κλείδωσα, αλλά το είχα δέσει και με αλυσίδα και λουκέτο.
Αυτή τη φορά έλειπαν οι ρόδες, το καλαθάκι και το φανάρι. Είχε μείνει μονάχα ο σκελετός!
