Ουδέν σχόλιον ! Γράφει ο Βασίλης Μόσχης
– Θολό το τοπίο! Μια ομίχλη, ένας καπνός…
– Ναι, γίνε και Πυθία τώρα!
– Να σου πω, ένα δίκιο το έχεις, αλλά αλλού τα κακαρίσματα…
– Και αλλού γεννούν οι κότες…
– Οι διφορούμενες απαντήσεις της Πυθίας παίζουν κι εδώ… Για αυτό η θολότητα του τοπίου και κάπου χάνονται οι λεπτομέρειες, κάπου σβήνουν οι φωνές καθώς απομακρύνονται, δεν βγάζεις άκρη, κι ούτε πρόκειται…
– Έτσι ακριβώς!
– Ο Σόιμπλε ξαναμπήκε στο παιχνίδι, μεταρρυθμίσεις, λιτότητα, έτσι λέει την κακομοιριά και την μιζέρια, γιατί αλλιώς γκρέξιτ! Και από την άλλη ο υπουργός τους των Εξωτερικών που τον έχουμε αυτές τις μέρες εδώ, πάει να τα κουκουλώσει…, πάει να τα μπερδέψει…, θα σε γελάσω και δεν το θέλω! Δεν πρέπει να συζητάμε για γκρέξιτ, είπε… Θεωρεί επιπόλαιες τις φωνές που ακούγονται για μπάι-μπάι! Χώρια που έμπλεξε το εγκώμιο της χώρα μας…
– Να το προσέξεις αυτό!
– Ποιο;
– Το εγκώμιο!
– Δεν το πρόσεξα, λες; Από έξω το έμαθα! Η Τουρκία δεν είναι σταθερή στις θέσεις της, ενώ η χώρα μας, είπε, είναι …μπακλαβάς γωνία!
– Έτσι το είπε; Δε σε πιστεύω!
– Δεν το είπε έτσι ακριβώς, εγώ το μεταφράζω με δυο λέξεις, γιατί είπε πολλά! Αφού για μια στιγμή λέω, καλά για τη χώρα μας όλα αυτά;
– Και;
– Με δυο ακόμη λόγια, τους είναι απαραίτητη η χώρα μας!
– Δηλαδή, μας αγαπούν τόσο πολύ;
– Αμέ! Τι νόμιζες;
– Δηλαδή αν δεν μας αγαπούσαν…
– Α! Όλα κι όλα, ο καθένας δείχνει με το δικό του τόπο την αγάπη του…
– Ναι, ναι!
– Διότι σου λέει, αν αλλάξει και η Ελλάδα τη στάση της;
– Ποια στάση ρε;
– Ομόνοια-Μοναστηράκι!
– Αυτό τώρα που κολλάει;
– Πουθενά! Ρε…, θέλουν να μας έχουν στο χέρι, ρε! Και όχι μόνο! Αλυσοδεμένους!
– Μπα! Δεν του το ‘χα του Σόιμπλε! Και αλυσίδες ακούω!
